İsmet Kotak'ı kaybettik…

Siyaseten, etimiz bir kazanda hiç kaynamasa da benim rahmetli Kotak'la ilgili güzel anılarım vardır.

Ortaokul çağlarımda iken, rahmetli Kotak Bozkurt gazetesinde köşe yazarıydı.

Yazılarını dikkatle okuduğum, ilk yazardır.

O zamanlar, fikirleri bana sanki de biraz sol gibi gelirdi, çocuk aklımla!

Sosyal adaletten, falan bahsederdi…

Sonradan Kooperatif İşleri Üyesi olduğunda, çok sevindiydim…

Uzun lâfın kısası, beni köşe yazısı yazmaya yönlendirenlerin başında gelir.

Bu kadarla da bitmez!

1980'li yılların ortalarında, ihtisası bitirip adaya dönmüşüm.

Bilen bilir bu mürekkep kokusu bir defa bulaşan, bir daha iflah olmaz!

O zamanlar bırakın interneti, henüz fax bile yok!

O bir şey değil, benim de bir daktilom da yok…

Saman kâğıdına, elle yazıyorum…

Ben ilk kitabımı da saman kâğıdına el yazısı ile yazdım, biliyor musunuz? Neyse!

Birkaç yazı yazdım ve yayınlanması muradıyla, Yeni Düzen'e gönderdim…

Yayınlanmadı!

Nedenini sorduğumda, gazete "yayın kurulunun", yazarlığımı beğenmediğini öğrendim!

Bu yazıda çok fazla ünlem işareti var, kusura bakmayın!

Fikirlerimi değil! Yazış biçimimi, üslubumu, Türkçe'yi kullanmamı, "yazarlığımı" beğenmemiş arkadaşlar!

Yeteneksiz bulmuşlar!

İçin için kızdım tabii ama bir şey demedim, güldüm…

O zamanlar Serbest Çalışan Hekimler Birliği Başkanıyım.

Bir gün, birliğin sorunları ile ilgili bir bildiri kaleme alıp, basın açıklaması şeklinde, gazetelere dağıttım.

Dönemin en çok satan gazetesi de Kıbrıs Postası…

Rahmetli Kotak çıkarıyor…

Yazı işleri müdürü Ahmet Okan beni aradı ve Kotak'ın benle görüşmek istediğini söyledi, gittim…

Rahmetli ile yüzyüze ilk görüşmem de oydu…

"Bize köşe yazıları yazar mısın?" diye bir öneride bulundu…

Ve kabul ettim…

Benim Kıbrıs Türk basınında düzenli köşe yazısı yazmamın sebebidir, rahmetli İsmet Kotak…

Sonra gelişen olayları, yazmayacağım…

Ağlanacak bir meseledir sonrası!

Bilen bilir…

Partide disiplinlik oldum!

Bir süre önce, bir ünivesite tarafından Kıbrıs Türk Basını'nda köşe yazarlığı konulu, bilimsel bir makale yazmam istenmişti!

Sayın Ahmet Tolgay, sayın Bilbay Eminoğlu, sayın Eşref Çetinel ve rahmetli ile konuşup, o makalenin hazırlığına giriştim.

Son konuşmamız da o vesile ile oldu…

Toplanamadık, benim öteki işlerim ön aldı ve o makale bugüne kadar yazılamadı.

Şimdiden sonra da herhalde tadı kalmadı yazmanın…

Yukarıda da yazdım ya?

Ortaokul çağım hariç, İsmet Kotak'la siyaseten, hiç uyuşmadım.

Hele bakanlığından sonra…

Ama fikirlerini doğru bulursunuz, yanlış bulursunuz o ayrı; halkımız, aydın bir evlâdını daha kaybetti…

Mekânı cennet olsun…