Beş buçuk saat

İçeride ne konuşulduğunu doğal olarak bilmiyoruz.

Konuşmaların Kıbrıs sorunu ve kesilen görüşmeler etrafından dolaştığını biliyoruz.

Bu kapalı oturumlarda ne konuşulur? Oturum nasıl yönetilir? Herkes tek tek kürsüye çıkıp dilediği gibi Cumhurbaşkanı'nı eleştirip, sorular sorar mı? Yoksa Cumhurbaşkanı konuşur vekiller dinler mi?

Hiç sanmıyorum ama milletvekilleri hep birlikte tek vucüt olarak hareket edip, kapalı oturumda, kapalı kapılar ardında, kamuoyunda gizli prensip kararları alırlar mı?

Merak ededuralım kimse bize bir şey söylemediği gibi, artık sormak zahmetine de katlanmıyoruz.

Benim merak ettiğim başka bir şey var.

Eski dönemlere oranla daha iyi olduğunu teslim ederek, beş buçuk saat nefes almadan mecliste oturup Kıbrıs sorununu konuşabilen vekiller, mecliste halkın ihtiyacı olan yasaları çıkarmak için bu sabrı gösterip, telefonda konuşmadan I-Pad'lerinde oyun oynamadan ve gazete okumadan; çalışarak mecliste zaman geçirseler ne güzel olurdu.

Cumhurbaşkanı Derviş Eroğlu çıkışta bir açıklama yaparak "Egemenlik sadece Kıbrıslı Rumların değil, Rumlar bir an önce müzakere masasına dönmeli" şeklinde yeni olmayan bir laf etti.

Peki bu uzun oturumdan sonra Meclis'teki gruplar bir noktaya geldi mi? Hemfikir oldular mı?

Yoksa ideolojik saplantıların şekillendirdiği retoriklerine, beş buçuk saate ve Meclis Platformu bilgilendirme toplantılarına rağmen devam mı edecekler?

Böyle olağanüstü toplantıların bir sonuca varması, bir mutabakatla sonuçlandırılması ve herkesin aynı tarafta olduğu bir saf oluşturmasını bekleriz aslında. Ama bizdeki siyaset öyle bir halde ki, 5 saat değil, 55 saat bile konuşsalar birbirlerini ikna, ya da birbirlerine yaklaşma durumu pek vuku bulmuyor.

Özellikle Cumhurbaşkanlığı, yada başka bir ifadeyle "Görüşmeleri yürüten kişi" seçimi öncesinde, herhangi bir ortak nokta bulunamaması açısından, Meclis oturumu bana göre boşa geçen bir beş buçuk saat oldu. Siyasi partiler aynı fikirdeyiz dese bile seçim meydanlarında göreceksiniz ki değiller.