Çıldırmayan kaldı mı ki?

Senih Çavuşoğlu için değerli bir akademisyen, müthiş bir sanatçı iyi bir arkadaş diye sıraladığım sıfatlarına, yaptığı işlere şöyle bir geriye doğru baktığımda ‘sıfır numara deli’ sıfatını da ekleyebilirim rahatlıkla.

Hatta Kraliçe İkinci Elizabeth ile ilgili yaptığı fotoğraf manipülasyonlarından oluşan sergisine gittiğimde, yüzüne beraber ‘Gerçekten delisin be Senih’ demiştim. Sorarsanız teyit edecektir.

Senih Çavuşoğlu’nun fotoğraf manipülasyonlarını uzunca bir süre Kıbrıs Postası’nın ön sayfasında kullanmış, Senih’in deliliklerine ortak olmuştuk. Yapılan mizahi işlere alkışlar da geldi tepkiler de. Ama alkışlar ve gülümsemeler açık ara hep çoğunlukta oldu. Hatta fotoğrafa konu olanlardan, kendileri ile ilgili yapılan manipülasyonları bizzat benden çerçeveletip kendilerine göndermemi isteyenler dahi oldu.

‘Ensemden espri yaptınız, milleti de beni de güldürdünüz. Çerçeve parasını da siz ödeyin’ diye telefon eden siyasi var.

Senih Hoca Başbakan Ersin Tatar’ı kastetmediğini söylemiş, ya da doğrudan başbakanı kastettiğini ifade etmemiş anladığım kadarıyla. Başbakan Ersin Tatar ise ‘Kimsenin beni deli ilan etmeye hakkı yok’ diyerek polise şikayette bulunmuş.

Ülkeyi bırakın, yeryüzünde herkesin delirdiği bir ortamda böyle mizahi çalışmalar illaki olacak.

Bazıları gücenecek, bazıları ise gülecek. Bazıları ise en sertinden tepki gösterecek.

Ama polise şikayet etmek olmamış sayın Başbakan.

Senih’in yaptığı olmuş mu? Onu da tartışırız. Görsel yaratıcı yeteneğim yok denecek kadar az. Ama kelimelerle iyi oynadığım söylenir okuyucularım tarafından. Başbakan’a ‘deli’ dememişimdir. Akıl sağlığı meselesi biraz da hassas bir yer bana göre. Ama gel gör ki ben mizah yazmıyorum. Yazdığım zaman da sevgili eşim Benan ile ilgili mizah yazıyorum, onun da bana tepkisi adli makamlar nezdinde olmaz diye düşünürüm.  

Ama Senih yapmış.

Ülkenin delirdiğini, haliyle patronun da çıldırdığını resmetmiş.

Başbakan’ı mı kastediyor, yoksa patron derken daha büyük patron olan Cumhurbaşkanı’nı mı bilemedim. Resimdekinin bıyıkları olmadığı için olsa gerek ki gözler, Tatar’a kaymış.

Bana göre Senih kendisi dahil herkesi kastediyor.

Kaldı ki, bu Senih Çavuşoğlu denen deli, rahmetli İrsen Küçük ile ilgili yaptıklarını, Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı ile ilgili resmettiklerini, şimdilerde Başbakan Yardımcısı olan Kudret Özersay ile ilgili geçmişte yaptıkları benim ve toplumun arşivlerinde mevcuttur. Bir tanesi bile ne dava açtı ne de polise şikayette bulundu. Şikayet ya da tepki olsaydı ben bilirdim çünkü yayınlayan olarak ilk tepkiler bana gelirdi.

Bir de şunu söyleyeyim. Senih Çavuşoğlu’nun kimseden nefret etmediğine kefilim. Sadece mizah dediğimiz şeyin yazılı kuralları ya da belirlenmiş bir ölçüsü olmadığından bazen insanlar mizah yapanlara kırılabiliyor. Mesele bence budur ve bununla da sınırlı kalmalı.

Kanımca Sayın Başbakan, bu gergin günler içerisinde böyle bir şikayette bulunmayı uygun gördü ama tanıdığım Ersin Tatar, bu gibi bir olay karşısında, kendisini kastettiğine inansa da tepkisi ‘Ne be gardaş. Memlekette çıldırmayan mı kaldı? Benim neyim eksik?’ deyip gülüp geçerdi, bu malzemeyi de konuşmalarında kullanıp, ‘Bu Senih da beni deli ilan etti’ deyip kahkahayı basar gergin ortamları yumuşatırdı.

Bence geçtiğimiz bu deli günlerde insanların yüzüne bir gülümseme koyacak mizahçıları baskılamak yerine, onlarla gülmek ve güldürmek hepimizin akıl sağlığı açısından ihtiyaçtır.

Mizah ile hakaret arasındaki ince çizgi ile ilgili olarak ise, mizaha maruz kalanlar olumlu bakmalı, mizah yapanlar ise bu olumlu yaklaşımı asla suiistimal etmemeli.

Tatar’a yakışan kahkahayı basıp, şikayetini geri çekmesi ve ileride anlayışı, hoşgörüsü engin birisi olarak, Dr. Fazıl Küçük, İrsen Küçük gibi liderlerle anılmasıdır.