Akıncı, Gaz ve Grup Vitamin

90’lı yıllarda Grup Vitamin diye müzisyen mi Stand Up komedyen mi olduklarını anlamadığımız bir grup türemişti. Şarkılarının müzik kalitesi döneme göre yerindeydi ve Arabesk furyasından akciğeri kara olmuş Türkiye’nin yüzüne bir gülümseme koymaya yetmişti.

Şarkılarının arasında ‘Al aşkını sok gözüne’ diye bir şarkı vardı ki sormayın.

O dönemi yetişmeyenler, ya da benim gibi nostalji meraklıları youtube’dan pekala şarkıyı dinleyebilir, klibi de izleyebilir.

Dün akşam Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı ile çok keyifli bir sohbet gerçekleştirdik. Kıbrıs Postası TV’de Kıbrıs Postası yazarlarının karşısına oturdu Cumhurbaşkanı. Aramızda ona muhalif olanlar gazetecilik sınırlarını aşarak onu hadsizlik ve saygısızlık yapmadı, aramızdaki destekçileri ise onu tabiri yerindeyse yağla boğmadı. Ölçülü ve olması gerektiği gibi harika bir program oldu. İzleyici rekorları kırıldı. Yorumlar, her gazetecinin duymak istediği türdendi.

Gelelim bizim grup Vitamin’in şarkısına.

Cumhurbaşkanı’na yönelttiğim sorulardan birisine bağlayacağım konuyu az sabredin.

Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı ile Cumhurbaşkanı seçildikten sonra ilk özel röportajı yapan gazeteci bendim. Seçildiği tarih üzerinden bir yıl geçmiş ve hiçbir Kıbrıslı Türk gazeteci ile teke tek söyleşi yapmamıştı o güne kadar. Dünyadaki tüm uluslararası medya kuruluşları ve Türkiye medyası ile konuşmuş, bizden biri ile konuşmamıştı.

Ağustos ayında Erdoğan’ın davetlisi olarak Yavuz Sultan Selim Köprüsü’nün açılışı için İstanbul’a gidecekti. Aynı uçakta bilet aldım ve aynı otelde yer ayırttım ve tam anlamıyla peşine takıldım. Öyle olunca da, ‘çocuk buralara kadar gelmiş. Kırmayalım şimdi’ dedi herhalde ki İstanbul’da röportajı kaptım ve yaptım.

Akşam onu hatırlattım ve Cumhurbaşkanı’nın o gün bana ‘Kıbrıs sorunun çözümü ile ilgili eskiden Avrupa Birliği Üyeliği motivasyonu vardı. Şimdi ise doğal gaz motivasyonu onun yerini aldı. Yani paradigma değişti’ dediğini anımsattım. Bugünlerde Koronavirüs nedeniyle yerle yeksan olan petrol ve doğal gaz fiyatlarının artık bu motivasyonu ortadan kaldırıp kaldırmadığını ve önümüzdeki yeni süreçte yeni bir paradigmanın oluşup oluşmayacağını sordum.

Haliyle Cumhurbaşkanı da müneccim değil ve ne olup biteceğini kestirmesi mümkün değil ancak, şu ana kadar yapılan East Med gibi projelerin zaten akılcı olmadığını bu durumda hiç mantığa sığmayacağını anlattı. İleride bu anlamda neler olabileceğini birlikte izleyeceğimiz anlamına gelen şeyler söyledi.

Benim avam ve amiyane değerlendirmem ise şöyle.

İki kardeş bir plastik top için kavga eder dururlar. Baba işten yorgun argın gelmiş ve iki oğlunun bir plastik top için çıkardığı kavgadan çıkan gürültüden rahatız. ‘Oğlum birlikte oynayın işte’ diye üstelese de çocuklar kavga etmekten vazgeçmez. Büyük oğlan küçük oğlanın topla oynamasına izin vermez, küçük de ‘Ben de bu evin çocuğuyum. Bir top varsa bana ne ben de oynayacağım’ diye feryat figan eder. Sonuna baba sinirlenir ve ‘madem anlaşamıyorsunuz. Ne sen onayacaksın ne de sen’ der topu kaptığı gibi bıçakla keser.

Şimdi bizim doğu Akdeniz’deki doğal gaz meselesinde, çocukların kim olduğu belli ancak sinirli baba kimdir bilemem. İsteyen Allah der, isteyen ilahi adalet, dileyen ise doğaüstü enerji dünyasına dalıp bir açıklama getirebilir ama ortada olan, bu gazın artık beş para etmediği, çıkarılıp nakledilmesini bırakın, çıkarılmasının bile astar ile yüz arasında mali dengenin ciddi anlamda şaştığıdır.

Sanki birileri gelip, aynı grup Vitamin’in şarkısındaki gibi, ‘Al gazını sok gözüne’ demiş gibi bir durum ortaya çıktı.

Gerçekten çıkacak gazı bu saatten sonra çıkaran ne yapacak? Gözüne sokacak herhalde çünkü bugünlerde petrol ve doğal gaz beş paraya pahalı.