Beyler! Her şey normalleşse bile bizim işimiz zor...

20 kusur yıl önce evlendiğimde, Benan beni hiç sektirmezdi. Nereye gittiğim, kaçta geldiğimin çeteresi tutulur, her yeni evli çift gibi, zamanın çoğunu birlikte geçirirdik.

Aradan zaman geçip, işin içine çoluk çocuk ve karılı kocalı yoğun iş temposu girince, ipimiz yavaş yavaş uzadı.

Meyhanede laf lafı açıp vaktin nasıl geçtiğini unuttuğumda, gelen telefonla kendime gelir, ‘Saatin kaç olduğunun farkında mısın’ sorusuna maruz kalırdım en kötüsünden. Bin bir şirinlik yaparak, kendimi affettirmeyi başarır, ta ki bir daha uzayıp giden akşamcı sohbetine kadar durumu idare ederdim.

Çok seyahat ederim. En azından ederdim. Akşam üzeri telefonla, ‘Bebeğim ben yarın filanca yere uçuyorum’ demişliğim bile vardır. Benan bu son dakika seyahat bildirimine biraz burun büker, ben ise ‘sana oradan ne getireyim’ diyerek gönlünü almaya çalışırdım.

Sonuçta zaman içerisinde, nişanlı ve yeni evli iken dizinin dibinden ayrılmanın bile zor olduğu bir ortamdan, yavaş yavaş, uğraşa uğraşa, 20 yılı aşkın bir çaba ile kazanılmış bir özgürlüğümüz oluşmuştu.

Bu Covid denen bela, sadece ekonomiyi ve sağlığı hırpalamadı.

Erkeklerin özgürlüğünü bir anda budadı ve yeniden o nişanlı ya da yeni evli günlere geri döndürdü. Gitti 20 yıllık emek.

Yılarca ipi santim santim uzatmak için bin bir şaklabanlık ve şirinlik yapan biz erkekler, bir anda ipimizin yeniden kısaldığını müşahede ediyoruz bugünlerde.

Normalde gece yarısını geçtiğinde özgürlüğümüzün limiti hatırlatılırken, şimdilerde tuvalete diye kalksak, ‘nereye gidiyorsun’ sorusuna maruz kalıyoruz.

Sadece bende mi diye endişe ettim birden, ama can havli ile etrafa sorduğumda Covid 19 süreci sırasında eve kapatılan beylerin kazanılmış özgürlüklerinin yerinde yeller estiğini anladım.

Çok yoğun çalışan ve işi gereği evinde çok az zaman geçiren ve çok geç saatlerde evine giden bir arkadaşım, bugünlerde çeşitli bahanelerle günün birkaç saatini anca evinin dışında geçirebiliyor. Ona rağmen normal zamanda kocasını neredeyse hiç görmeyen eşinin, ‘Evinle hiç ilgilenmiyorsun. Bizimle zaman geçirmiyorsun’ sitemiyle karşılaştığını öğrendim.

Bir diğer arkadaşım, eşinden ‘Neredesin Canım’ diye bir telefon aldığını. O da eşine, ‘filanca’ya uğradım. Bir kahve içip geliyorum’ demiş.

Aldığı sitem dolu yanıt ise, ‘Bana oraya gideceğini söylememiştin ama’ şeklinde olmuş.

Kazanılmış hak geri alınmaz diye bir şey var ya, tamamen yalan.

Yıllar süren emeklerle elde ettiğimiz esneklik, bir Covid Virüsü yüzünden ortadan kalkmış durumdadır. Anlayacağınız yıllarca esnete esnete uzattığımız ipimiz yeniden o kısa haline dönmüş durumdadır.

Bakanlar kurulu, her yer açık, dileyen dilediği yere gidebilir, meyhaneler açıldı, kafeler serbest diye karar alsa da, neredeyse iki aydır eşini gözünün önünden ayırmayan ve en kötüsü buna alışan hanımlar, Bilim Kurulu, Bakanlar Kurulu ya da bilumum diğer kurulların kararlarını dikkate alacaklarına inancım pek yok.

Ekonomi, turizm, ticaret normale dönse de, biz özgürlüğümüzü yitirdik beyler haberiniz olsun. Normalleşmemiz iyi ihtimalle 2023.