Bize eski normal değil yeni bir normal lazım

Yavaş yavaş açılıyoruz ya. Sıfır pozitif serisi devam ettiği sürece açılmalar devam edecek sanırım.

Bilim Kurulu ve de Sağlık Bakanlığı el frenini kadem kademe indirmeye devam ettikçe normalleşme de vuku bulacak elbette.

Ancak normali düşündükçe, içimden bir ses bizim normalimiz tamam mıydı ki ısrarla normale dönmeye çalışıyoruz.

Ekonomi ya da sosyal yaşamadan bahsetmiyorum elbette.

Ülke yönetiminden bahsediyorum.

Mart 2020 ortasına kadar gelen süreçte ülkenin yönetilme biçimi bizim normalimiz ise ben kendi hesabıma bu bağlamda normale dönmek istemiyorum doğrusu.

Hani sürekli çalışan bir makineyi bakıma almak için onu bir süre durdurup devre dışı bırakmak zorundasınız ya, şimdi bizim makine iki aya yakındır devre dışı kalmış. Bu arada ona bir bakım yapmayı akıl den oldu mu acaba diye merak ederim.

Misal kamuda bir reorganizasyon düşünüldü mü?

Ya da vergi işinde daha adil bir sistem?

Hepsinden önemlisi siyaset müessesesi kendini silkinip kendine gelmeyi aklından geçirdi mi? Partileri, partilileri ve zümreler için değil ülke için siyaset

Sağlık alanından zorunlu bir toparlanma yaşadık, eksik cihaz ve bina konuları ya temin edildi ya da yapılması için masaya yatırıldı ve her şeyden öte bu alanda yerle bir olduğumuz herkes tarafından idrak edildi.

Peki diğer alanlardaki rezil vaziyet de herkesin idrakinde mi? Geçmişe dönülüp, sünger çekip yeniden başlamak akıllardan geçti mi merak ediyorum.

Eğitim mesela, üniversiteler. Hazır makine durmuşken bu alan bir bakıma alındı mı?

Üretimi düşündük mü mesela. Sıkıya bu ahali maske, kolonya gibi şeyler üretebiliyor madem, o ‘Bizim halk tembeldir. Üretmez’ inanışının yalan olduğu ortaya çıkmadı mı? Maske ve kolonya üreten, başka neler üretir acaba diye düşünen oldu mu?

Maliye, ülkedeki finansmanın kıl üstünde gittiği ve herhangi bir finansal ortam değişikliğinde çöktüğünü görmüş ve bundan sonra olabilecek felaketler ya da en basitinden döviz kuru hareketliliği karşısında tedbirli olması için bir çare düşündü mü?

Yolda gelirken bir yerlerde düşürdüğümüz toplumsal birliktelik, bir olma, birlik olma, dayanışma, yardımlaşma olgularını yeniden kazanma ihtimalimiz olduğu görülmüşken, bunun üzerinde çalışmayı ve Kıbrıs Türk halkını bu yönde gitmeye devam etmeye teşvik edecek ruh kazandırmayı akıl eden oldu mu?

Demem o ki.

Hükümet edenler, ülkeyi ya da ülkenin kendilerine düşen kısmını yönetenler, hazır doğru düzgün çalışmadığı herkesin malumu olan makine devre dışı iken bunu artık doğru çalıştırmanın yollarını araştırıp, makineyi yeniden formatlamak ya da en azından bozulan yerleri düzeltmek konusunda bir plan yaptı mı? Sistemde değilse bile mevcut sistemi yönetme biçimi ve ruhu ile ilgili bir değişiklik olsun düşündüler mi acaba.

Düşünmedilerse düşünmelerini salık veririm.

Çünkü artık ben ve halkın hatırı sayılır bir kısmı o eski normale dönmeyi pek de istemiyor. Bize eski normal değil yeni bir normal lazım.