Unutmayı seviyoruz ve hep unutuyoruz

Bu toplumun balık hafızalı olduğunu söyleyip, ‘Keşke benim de o hafızadan olsaydı da her şeyi hatırlayıp kendime dert etmesem’ diye sürekli hayıflananlardanım.

Yine unuttuk, hep unutuyoruz zaten.

Geçen yıl böyle zaman bir ailenin deniz sularına kapılıp boğulduğunu günlerce konuşmuştuk hatırlayın. Öneriler havada uçuşmuş. Sahillerin ‘Burası denize girmeye güvenli, burası tehlikeli’ diye bayraklandırılmasından tutun da, mevsimlik cankurtaran istihdamına kadar hemen her şeyi konuştuk.

Noldu? Unuttuk. Üstüne üstlük aradan 365 gün geçmeden yine iki kişiyi aynı sahilde kaybettik.

Bunun üzerine tartışmadık bile. Öneriler dahi yapılmadı. Boğuldular gittiler. Sorumlular da sindi. Gelecek sene birkaç kişiyi dalgalara kurban edene kadar yine konuşmayacağız. Öyle unutup unutup gidececeğiz. Sonra birkaç günlüğüne yine hatırlayıp, yine unutacağız.

Orman yangınları da aynı. Birkaç yılda bir ülkemizin yeşilinden bir parça kül olup gider.

Helikopter deriz. Gözetleme kulesi deriz. Terine fidan dikilecek deriz. Sonra unuturuz gider. Ta ki yeni bir yangınla ciğerimiz kavrulana kadar.

Ben de boş boş konuşuyorum aslında.

Trafik kazalarında bunu hep yaşamadık mı. Aynı kavşakta, aynı ışıklarda, aynı yolda kaç can veriyoruz ara ara.

Bariyer yok deriz, orası karanlık deriz. Ölüm yolu, Ölüm kavşağı diye isimler de veririz canların gittiği noktalara. Sonra ne mi yapıyoruz.

Unutuyoruz.

Ta ki yeni bir kaza yeni bir ölüm olana kadar.

Asayiş konularında da aynıyız.

Bir cinayet ya da bir soygun sonrasında günlerce konuyu tartışır konuşuruz. Siyasi demecin bini bir para.

Şöyle olmalı böyle olmalı. Polis alınmalı. Giriş çıkışlar car curt.

Konu biter tutuklama olur ya da olmaz. Unutur gideriz.

Ta ki yeni bir kriminal olay daha yaşanana kadar.

Ekonomik krizlerde de aynı durumdayız.

Döviz hareketlenir, kriz patlak verir. Kriz masaları kurulur, her kafadan bir ses çıkar. Sözüm ona tedbirler alınır. Döviz düşmez ama biz krizi unuturuz. Krizi bırakın kriz döneminde alınan tedbirleri dahi unuturuz.

Ta ki yeni bir kriz kendini gösteren kadar.

Şimdi Covid 19 salgını hayatımıza girdi.

Etrafa bakıyorum onu da unutmak üzereyiz. Aşı çıkar, ya da virüs dünyadan temizlenmesi gündeme gelirse en hızlı konuyu unutup bir daha böyle bir şey olmayacakmış gibi davranacak olan ilk ülke olacağımızdan emin olabilirsiniz.

Çünkü biz unutmayı seviyoruz ve hep unutuyoruz.