Milletvekili olmaya niyet edenler...

Partilerin Milletvekili aday adaylığı süreçlerinin başladığı ve aday belirleme ile sıralama yöntemlerinin konuşulmaya başlandığı bugünlerde, eşimizin dostumuzun, etrafımızdakilerin Meclise girmeye yönelik hamlelerini izliyoruz.

Milletvekili olmaya niyet edenlerin, aday adayı olmak isteyenlerin. Halkın karşısına çıkacak olanların bilmesi gereken bir şeyler var.

Öyle son dönemlerdeki meclislere bakarak, ‘Bunların yaptığını ben de yaparım’ demesin kimse çünkü, özellikle son 10 yıldır öyle ciddi ve örnek alınabilecek bir standart ne yazık ki meclisimizde yok.

Öncelikle Milletvekilliği görevinin bir iş olduğunu ve halktan toplanan vergilerle bu işin karşılığında milletvekiline ciddi paralar ödendiğinin bilinci ile işlerinin başında olmalılar.

Ha öyle Pazartesi ve Perşembe mecliste görünmek işlerinin başında olmak anlamına gelmiyor tabi ki.

Derslerine çalışmak ve kürsüye ezbere çıkmamak da lazım.

Rakamlarla, yasalarla, yaptıkları araştırmaların sonuçları ile kürsüde konuşan veya iktidar ya da muhalefet vekillerinin ‘ala guduru’ orada olmadıklarını halka hissettirmeleri lazım.

Parti disiplinini bir noktaya kadar anlarım ama dersine çalışan vekilin yanlış gördüğü bir şeye parti kararı diyerek ‘parmakçı’ pozisyonuna kendini düşürmemesi lazım. Evet, parti önemli ama vekillerin ‘milletvekili’ oldukları gerçeğinin 'partili vekil' olduklarının önüne geçmesi lazım.

Bir de boş koltuklara yapılan konuşmalar herkesin içini burkuyor. Saygı gösterip dinlemek, saygı görüp dinlenmeyi getireceğini bilmeleri lazım.

Dolu bir meclis, çalışan bir meclis olacak. En azından öyle bir görüntü verecek ve halk verdikleri paranın ardından lanet okumayacak. Siyasete olan saygı da artacak.

Milletin vekili olmak millete ya da bizdeki daha yaygın deyimiyle halkın sorunları ile ilgilenmek demek. Birkaç işadamının ya da arkası sağlamın iş takipçiliğini yapmak demek olmadığını bu göreve gelmek konusunda hevesli olanların bilmesi gerekir.

Vekil olmak için harcayacakları paralara da dikkat etmeleri gerekiyor. Çünkü Milletvekili olup, sonra Bakan olmak konusunda ısrar etmenin ya da en azından iş takipçiliği yapmanın ardından harcanan paraları bir şekilde geri alma arzusuyla kimlerin nelere karıştığını biliyoruz. Buradan sıralamayalım. Seçime müdahale etmeye çalıştığımız düşünülmesin. Onlar kendilerini biliyor. Bu iş burada dursun diyorum sadece.

Siyaseti meslek olarak görmeyenler bu işe niyetlensin. Görev süreleri bitince bir dahaki seçime seçilmek için her şeyi yapmayı göze alabilecek insanlar istemiyoruz artık Meclisimizde.

Bir de 1-2 dönem görev yaptıktan sonra daha genç nesile koltukları bırakmayı bilen insanlar lazım. Siyaset gençleşmiyor bu da önemli bir sorun olarak karşımızda duruyor. Meclis ekmeğini yemiş suyunu içmiş, emekliliğini geçirecek bir yer olmadığını herkes bilmeli.

Demem o ki, meclise girmeye heves edenler ya da orada kalmayı şiar edinenler, durumlarını bir daha gözden geçirsinler.

Çünkü Cumhuriyet Meclisi, devlet dediğimiz bu yapının en üst organı. Bugünkü durumu bu ünvandan son derece uzak. Bu saygınlığı geri kazandırmak o 50 koltuğa oturacak olanlar sayesinde olacak ya da onların yüzünden utanılacak bir meclisimiz olmaya devam edecek.

Karar önce bu niyetlilerin sonra da onları oraya göndereceklerin.