Euro’ya geçmek mi? Elbette

Geçtiğimiz hafta CTP Genel Başkanı Euro’ya geçmemiz gerektiğini ve iktidara gelmesi durumunda bunu gerçekleştireceğini ifade etti.

Hemen hayal gördüğünü söyleyenler türedi.

Kabul ettim. Euro’ya ya da daha stabil bir para birimine geçmek gerçekten zor ama bana göre gayrı mümkün değil.

Siyaseten bunu yapabilecek cesarette birisi var mı bu ülkede. Elbette ki yok. Tufan Hoca da dahil.

Ama mümkün mü? Elbette mümkün.

Önce kamu maliyesini bir zaptırapt altına alınması lazım. Yani 13’ncü maaş ya da 10’ncu 11’nci hatta 12’nci maaşların ödenmesi bir icraat gibi anlatıldığı basın açıklamalarından kurtulmak gerekecek.

Böyle olunca da Ankara’ya ziyaretlerde Başbakana Maliye Bakanı eşlik etmek durumunda kalmayacak.

Yani Bir Milyar Euroluk bütçenin 250 Milyon Eurosu bir yerden beklenmeyecek.

Gerçi komite ve meclisten geçene kadar 1 Milyar Euro 800 Milyon Euro’ya daha aşağısına düştü. Kime ne anlatalım? Devletin bütçesi meclisten geçene kadar yüzde 20’dan fazla oranında azaldı.

Öyle olunca siyasi engel de ortadan kalkar. Ya da başka bir ifadeyle, bu Euro’ya geçme fikrini Ankara’dakilere açıklama konusundaki zorluk da azalmış olur. Elbette ki cesaret de ister.

Gerisi kolay bence.

İthal edilen her şey yabancı para üzerinden gümrüklendiği için devlet gelirlerinin önemli bir kalemi döviz.

Perakende satışlar ve gelirler döviz etiketli olduğundan şirketlerin kurumlar vergileri de döviz olacak elbette.

Maaşlar da döviz olunca kişisel gelir vergileri de döviz olarak tahsil edilecek.

Turistler ve öğrencilerin ülkeye Türk Lirası getirdiklerini söylemeyeceğiz herhalde. Onlar da döviz getiriyor.

Peki Euro’ya geçemeyiz diyenler, aslında dövize çoktan geçtiğimizi de biliyorlar mı?

Marketlerde ya da mağazalardaki etiketlerin Türk Lirası olduğunu mu sanıyoruz? Onlar TL kılığına girmiş Sterlin, Euro ya da Dolar etiketleridir. Hatta örneğin bugün TL’nin Euro karşısındaki değeri 15 TL. Etiketler Euro’nun 20 TL olduğu varsayılarak hesaplanıyor. Çünkü tüccar ya da marketçi, sattığı malı yerine koyabilmek için bu öngörüyü yapmak zorunda hissediyor kendini. Bedelini TL üzerinden alış veriş yaptığını sanan zavallı ahali.

Araçlar döviz, ev kiraları, arazi ve bina fiyatları döviz.

Daha ne kadar geçilir ki yabancı para birimine?

Bazılarının Türk Lirası’na geçelim deyişleri de bundandır.

Yabancı para birimi diyorum da eğri oturup doğru konuşmak gerekirse, Türk Lirası da çok yerli değil. Ama o başka konu şimdi.

İnsanlar maaşlarını Euro ya da seçilecek stabil bir para birimi üzerinden alınca ödeyeceği taksiti bilecek, yapacağı alışverişi önceden kestirebilecek, fakirleşecekse bile geçtiğimiz iki ay içinde bizim fakirleştiğimiz oranda değil, yıllık enflasyon oranında fakirleşecek. O da öngörülebilecek bir şey olduğu için de tedbir alınabilir.

Demem o ki, Euro’ya geçmenin hayal olduğunu söyleyenler biraz kestirmeden konuya giriş yapıp, anında çıkış yapıyorlar.

Yapılması gerekenler, ödenmesi gereken bedeller var elbette ancak mümkündür.

Zira şu sıralar ödediğimiz bedeller az mı?

Bu bedeli gidip gelmeyecek olan evlatlarımız, Güney Kıbrıs’ta garsonluk yapmak durumunda kalan diplomalı gençlerimiz, borcu borçla kapatarak hızla batmaya doğru giden iş insanlarımız ve işten çıkarılan ve çıkarılacak olan insanlarımızla ödüyoruz zaten, hem de en ağırından.