Tam günü geçtik, mesai saati içinde olsun yeter

Tam gün eğitim, tam gün Sağlık.

Bilmeyenler için ifade edeyim.

Tam gün denilen şey aslında tam gün yani haftada 7 gün 24 saat falan değil.

Yanlış anlaşılmasın.

Kimse kimseden, 24 saat esasıyla hastanede ya da okulda görev yapmasını istediği falan yok.

Sadece mesai saatleri.

Sabah 08.00 akşam 17.00 aradaki 1 saat öğle arası ile tam tamına 8 saat.

Yani devlet okulunda eğitim hizmeti 8 saat.

Devlet Hastanelerinde de sağlık hizmeti 8 saat.

Şu anda 12.30 dendi mi, çocuklar özel derse, hastalar da özel klinik ve hastanelere.

Sağlık Bakanı ile Eğitim Bakanı tam gün ya da daha doğru ifadesiyle mesai saatleri içinde eğitim ve sağlık konusunda niyetleri var gibi görüyorum.

Muhalefet de bu konuda destek verir gibi duruyor ancak doktorlar ve de öğretmenler bu konuda kırk bin dereden su getirerek buna karşı çıkıyor.

Kimisi politik nedenlerden dolayı karşı çıkıyor kimisi ile tamamen duygusal.

Bazı prensip sahibi olmayan Devlet öğretmenlerinin, devlet tarafından maaş alıp eğitmekle yükümlük olduğu kendi öğrencilerine öğleye kadar göstermedikleri ilgiyi, öğleden sonra dershanelerde ve özel ders ortamlarından göstermek için bir an önce okulu terk etmek istediklerini biliyoruz.

Aynı şekilde öğleye kadar bulundukları devlet hastanelerinden, bir an önce ayrılıp, asıl paralarını kazandıkları kliniklerinde ya da özel hastanelerde hasta bakmaya gitmek istemektedirler. Devletin verdiği ve vergilerimizle sağlanan para karşılığında vermeleri gereken sağlık hizmetini, ‘öğleden sonra şuraya gel. İlginin kralını görürsün’ deyip, kendilerine ya da çalıştıkları özel hastaneye müşteri avlıyorlar.

Bu söylediklerim, gerçek manada prensip sahibi, hastaları ya da öğrencileri için canını dişine takan ve mesaisinin hakkını veren, ne yazık bir azınlık haline gelen Öğretmen ve doktorları tenzih ediyorum.

Hükümetin ve muhalefetin maskaralığı bırakıp, ıvır zıvırla uğraşmayı kesip, sağlık ve eğitim konusundaki devrim niteliğinde olabilecek tam gün eğitim ve tam gün sağlığı gerçekleştirmek için kollarını sıvaması gerektiğini düşünüyorum.

Ivır zıvır çalıştaylar, anlamsız ziyaretleri, gerekli gereksiz kabulleri, yalakalık kokan temasları bir yana bırakın ve bu konuda niyet beyan eden ilgili bakanların arkasında durulsun artık.

Bu konuya karşı çıkacak sendika ya da mesleki diğer örgütleri ikna kısmı da ilgili Bakanlara düşer.

Tam günü geçtik, mesai saati içinde olsun yeter.