Görüşmeler Başlıyor Mu?

Kollar sıvanmış: Görüşmelerin başlaması için alt temaslar yapıldı. İki tarafın "liderleri" çok yakında bir araya gelecekler. Lokmacı Barikatının açılışı konuşulacak. Belki de bu konuda (Türk tarafından taviz koparmak kaydı ile) olumlu karar da alınacak. Halka "işte gördünüz; Papadopullos ile yapılamayan Hristofyas ile yapılabiliyor; yaşasın yoldaş Hristofyas" propagandasına hız verilecek.

Halk yine bir beklenti içinde. Annan Planı zamanında var olan "yol göstericiler" şimdiden sahnede! Yine ne sözler verilecek? Barışçı görünmek için yetkili kimse halkımıza "Hristofyas'ın istedikleri ile Papadopullos'un, ondan önce Klerides'in, Vasiliyu'nun, Makarios'un istediklerinin aynidir" demeyecek. Belki de "ne görüşüldüğü hakkında sonuç alınıncaya kadar açıklama yapılmasın" diye karar da aldırtacaklar. "Kimse görüşmelere çomak sokmasın" diye görüşmeleri Kıbrıs dışına taşımayı bile deneyecekler.

Bunların hepsini yaşamış bir kişi olarak şunu söylemek istiyorum: iki tarafın varılacak hedef konusunda vizyon birliği yoksa ve görüşmeler iki tarafın eşitliğine dayanmıyorsa; taraflardan biri masadan yine "meşru hükümet" olarak kalkacağını ve diğer tarafın "cemaat" olarak kalmaya mahkûm olduğunu biliyorsa, sonuç "meşru Kıbrıs Hükümeti 1963'de yıkılmıştır, görüşmelerden maksat 1963 Antlaşmalarının meydana getirdiği olgunun (state of affairs'ın) ruhuna uygun yeni bir ortaklık oluşturmaktır" diyen tarafın "uzlaşmazlıkla" suçlanmasından başka bir şey olmayacaktır.

Ne yazık ki görüşmelere çok istekli görünen Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti tarafının son çizgisi nedir bilenimiz yoktur. Rum tarafı Gambari formülü diyor.

Bunun görüşülmesinde hazır bulunan Sn. Pertev'in açıklamaları oldukça ürkütücü. Görüşmecimizin sonuna kadar destekleyeceği bir hedef, bir vizyon var mıdır? Ankara'da Anavatan Türkiye ile müşterek bir hedefte, bir vizyonda mutabakat hasıl oldu mu? Tahminler ve temenniler ötesinde bir şey söyleyecek halde değiliz.

Halkımız görüşmeler yolu ile nereye götürüleceğini bilmek ihtiyacındadır. Bu hedef halkın benimsediği bir hedef ise, herkes bunun arkasında olacaktır. Halkın vizyonu/hedefi/arzusu DEVLETİNE DAYALI, TÜRKİYE'NİN GARANTİSİNİ İÇEREN SAĞLAM, KALICI BİR ANLAŞMADIR. Bu hedefe ulaşmak için halkımız uzun yollardan geçmiş, çeşitli baskılar altında kalmış fakat direnmiş ve hedefinden vazgeçmemiştir. Rum tarafının Kıbrıs'a sahip çıkma ve Kıbrıs Türklerini Türkiye'den kopmuş bir azınlık yaparak "yasalar altında eşitsiniz" demenin ötesinde bir vizyonu olmadığını bilmeyenimiz yoktur. Türkiye, milli çizgiyi "iki halk, iki devlet, iki demokrasi ve Türkiye'nin Garantörlük haklarının devamı" olarak belirlemiş bulunmaktadır.

Soyer Hükümeti, Hristofyas'ın ağzı ile "iki toplumlu, iki kesimli federasyon" demektedir. Hristofyas'ın "federasyona, Türk askerini adadan çıkarmak için razı olmak zorundayız" dediği unutulmamalıdır.

Görüşmelerin başlaması için başlatılan temaslar bu çerçevede ve bu kaosun içinde devam etmektedir. "Bu hep böyle olmamış mıydı?" diyeceksiniz. Haklısınız. Ancak, görüşmelere başlangıç zeminimizin 24 yaşına basmış Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti olduğunu unutmamamız gerekir. Geçmişteki görüşmelerde Kıbrıs meselesinin müzakere edilmemiş tek bir noktası yoktur. Buna rağmen vizyonlarda mutabakat sağlanamamıştır. Bu kez, masaya kimlerin, hangi statüde oturacakları belirlenmeli, varılacak hedefin adı açıkça konmalı, gerçekleri vurgulamaktan kaçınılmamalı, kırmızı çizgimizi açıklamadan masaya oturulmamalıdır. "Bunu yaparsak Rum tarafı masaya gelmez" diyenler olacaktır. Rum "Kırmızı Çizgisini TEK HALK,TEK DEVLET,TEK EGEMENLİK ve TÜRKLERE VERİLECEK HAKLAR RUM, ERMENİ, MARONİ VE LATİNLERE VERİLECEK HAKLARI Yeniden GÖLGELEMEMELİDİR" demeğe devam ediyor. Biz, bu kurtlar sofrasına niye oturmak için can atıyoruz? Biz onların kırmızı çizgilerini bilerek masaya oturacağımıza göre, onların da bizim kırmızı çizgilerimizi bilmeleri gereklidir. Eşitlik budur!