Ulaş Gökçe'den anlamlı yazı... "Buyurun bana da sövün"

Akademisyen Ulaş Gökçe, son günlerdeki olaylarla ilgili karşılıklı olarak eleştirinin dozunun kaçtığı görüşünde…

Gökçe, linç ve eleştirinin kişiye göre değişmemesi gerektiğini ortaya koyuyor, insanların Erdoğan'ın Denktaş'a ayar çekince sevinmesine, Akıncı'ya çekince üzülmesine sitem ediyor…

İşte o yazısı:

"Şener Levent RTE'ye söverse bu ifade özgürlüğüdür. Facebook'ta RTE'ye, ailesine, çocuklarına, dinine, geleneğine, diline söven binlerce Kıbrıslı var. Bu demokrasidir. RTE'ye sövmeyen bir vekil işbirlikçidir. Sövmeyen parti başkanı haindir. Ben söverim ama sen bana sövemezsin. Çakır da bana sövemez. Çakır bana sövdüğü için ben döner Çakır dahil herkese söverim. O. çocuğu derim, köpek derim, alçak derim, cahil derim. Bu ülkeye gelirse öldüreceğimi söylerim. Şener Levent'i linç etme girişimi ise yanlıştır. Çakır'a linç sevaptır.

Ben barış isterim der, güneydeki malım benim malımdır der, senin kuzeydeki malın da benim malımdır der, cepte üç pasaport, Türkiye ve Rum ve Avrupa'dan para bekler. RTE Denktaş'a ayar çekince sevinir, Akıncı'ya çekince üzülür.

Bir yerden mantığa tutunmak ister insan. Örneğin toplumun fikirsel öncülerine bakar. Onlar bu tablodaki en berbat ve sığ kesimdir.

Sağdan bir vekil çıkıp "Akıncı'yı ben sonuna kadar eleştiririm ama sen ona hakaret edemezsin" dedi. Bizim sol böyle bir şey demedi geçmişte. Şimdi 3 gün sonra Türkiye'den bir gazeteci Ersin Tatar'ı karikatürize eden bir yazı yazsa bugün Çakır'a kızan o yazıya hayran olur.

Ben artık siyasetçileri eleştirmiyorum. CTP, TDP, UBP, YKP, HP... Eleştirmiyorum çünkü partilerdeki insanlar aydınlardan ve sıradan insanlardan çok daha iyi ve makuldürler. Tufan Erhürman'ı öpüp alnınıza koyun. Ersin Tatar'a iyi bakın. Cemal Hocayı koruyun. Kudret Hocaya bin fırsat daha verin. Halk ve aydınlar kurban değildir.

Şimdi buyrun bana da sövün."