Misafirin misafirine iş cenneti, kendi insanına işsizlik ve göç yolları

İşsizlik Kıbrıstürk insanının hayatını kâbusa çeviren, bireysel ve toplumsal varlığımızı ölümcül bir şekilde tehdit eden büyük bir sorunumuzdur.

Yurdumuzda işsizlikten dolayı yaşananlar insanımızın geleceği planlamaktan tutun aile ve toplumsal bütünlüğümüzü yok olmakla karşı karşıya getirmektedir.

Yıllardır bu büyük sorunla mücadele etmek ve çok hayati olumsuz etkilerini ortadan kaldırmak amaçlı planlı bir müdahalenin ve mücadelenin yapılmadığına anlam vermek mümkün değildir.

Denetimsiz, kuralsız yasal olmayan ve hiçbir ekonomik akla sığmayan anlayışlarla ülkemizin her alanında yaşanan rekabet edilemez kaçak iş gücü, kaçak işyerleri ve kaçak ticari faaliyetler gençlerimizin geleceğini çalıyor.

Bu anlayışın yarattığı tahribat ülkemizde iş bulma, yaşamını doğduğu topraklarda sürdürme olanaklarını ortadan kaldırıyor ve insanımızın kendi yurdunda huzurunu, mutluluğunu ve gelecek planlarını cehenneme
çevirerek insanımızı acılarla dolu sonu meçhul mecburi göçe yönlendiriyor.

Ülkeyi yönetmek iddiası ile halkından görev talep eden ve bu görevi halk adına üstlenenler, öncelikle almış oldukları yetkiyi temsil ettikleri halkın mutlu, sorunsuz ve çağdaş yaşam koşullarını yaratmak adına kullanmak zorunda olduklarını unutmaktadırlar.

Üretim alanlarını yok etmek, küçük ve orta boy işletmelere yaşam şansı bırakmamak, esnaf ve zanaatkârına destek olmamak, hizmet ve mal üreten insanlarına sahip çıkmamak işsizlere işsizler katmak demek değilmidir?

Oysa bu alanlara yaratabilecekleri istihdam potansiyeli ve devlet bütçesine sağlayacakları katkıları açısından bakıldığında bu günkü anlayışın terk edilmesi ve sürekliliklerinin sağlanmasına yönelik teşvik ve doğrudan destekler sağlanmalıdır.

Hükümetlerimiz yarattıkları ve seyirci kaldıkları haksız rekabet ortamında kendi başlarına çırpınan ülkemiz insanının faaliyet gösterdiği ve ayakta kalmaya çalıştığı tüm sektörlerimiz sos vermektedir.

Sorunlara çözüm üretmesi gereken karar vericiler başlarını kumdan çıkarmaya niyet etmemektedir. Türkiye hükümetlerine şirin görünmek ve kraldan çok kralcı olmak dışında halkımızın yıllarca verdiği mücadeleyi unutanlar gelecek nesillerine göçten başka bir şans bırakmamaktadırlar.

Siyasi iktidarlarını kıbrıstürk insanının geleceğinden daha çok önemseyenler bir gün geriye dönüp de baktıklarında yarattıkları manzaradan mutlu olmayacaklar sanırım.

Bugün vermeleri gereken doğru kararları geciktirenler karşılaşacakları kötü manzarayı kendileri
yaratmaktadırlar ve son pişmanlık kimseye fayda sağlamayacaktır.

Kıbrıstürk halkının geçmişten günümüze yurduna sarılması kimliğini kendi yurdunda yaşatması, sahip olduğu kültürüne ve tüm değerlerine canı pahasına mücadeleyle can koyması, emek koyması yalnızca özel
günlerde yetkililerce yapılan konuşmalara konu olması dışında hiç mi anlam taşımıyor?

Hiç mi düşündürmüyor? Bu verilmiş ve sizlerin bugünkü görevlerinize gelmenize olanak sağlayan mücadelenin neresine koyuyorsunuz kendinizi.

Sahip oldukları becerilerle, almış oldukları eğitimle ve yaptıkları yatırımlarla gelecek kaygısı taşıyan insanınız, yaratılan kabul edilemez olumsuzluklarla haksız rekabetlerle kendi başlarına mücadele etmeye çalıştıkça daha da çıkmaza saplanmaktadır.

İşsizlikle mücadele ve yaratılan bu kadar büyük olumsuzlukların ortadan kaldırılması hükümet edenlerin birincil görevidir.

Yabancı geçici misafir işçi ve işveren cennetine dönen yurdumuzda misafirin misafiride çalışma hayatına eklenirken insanımızın sorunları da arttıkça içinden çıkılmaz bir hal alıyor.

Yaşam kalitesi ve devletten alınan hizmetlerin yetersiz kalmasının önü açılıyor.

İnsanımızın hükümet edenlerden beklentisi kendi yurdunda iş bulmak ailesi ile birlikte kendi yurdunda atalarının verdiği mücadeleye sahip çıkarak kültürünü kimliğini ve toplumsal bütünlüğünü pekiştirmelerine
sahip çıkmalarıdır.