Göçüp giden Değerlerimiz – Halil Direkoglu

Tam bir y?l önce çok değerli bir K?br?sl?türk ile 'Bir Tutam Yaşam' sayfas? için zevkli olduğu kadar hüzünlü bir söyleşi yapm?şt?m. Geçtiğimiz hafta t.sevgili Halil Direkoğlunu toprağa verdik. Toplumumuz aras?nda eğitime onun kadar emek veren çok az kişi vard?r. Toplum değerlerimizden bir kişiyi daha yitirdik.


Bu göçüp giden insanlar?m?zla K?br?stürk tarihimiz, kimliğimiz, kültürümüzün erozyonu h?zlan?yor. Hiçbir zaman değerlerimize sahip ç?kmay? becerememiş bir toplumuz.

Bir taraftan "aman K?br?s Türkleri yokoluyor" diye feryat eder, bir taraffan da tarihimize, kültürümüze, kimliğimize damgas?n? vurmuş Halil Direkoğlu gibi insanlar? bir ç?rp?da unutup toplumumuzdan d?şlar?z. Burada Aliriza Degirmencioğlu Okulunun Halil Direkoğlu'na bir müddet önce eğitime yapt?ğ? hizmet için ödül verdiğini de vurgulamam gerekir. Onlara müteşekkür olmal?y?z.

Halil Direkoğlunu İngiltereye gelişimin ikinci günü day?mlara geldiği gün tan?d?m. Yeğenimin öğretmeni idi ve onu k?rmay?p benim Home Office, dil okulu işlerimi halletmek için ç?k?p gelmişti. O çok s?cak 29 Ağustos günü kap?y? açt?ğ?mda karş?mda babacan, müfettiş tipli, tatl? tatl? gülümseyen bir adam gördüm.

"Herhalde Ertanç sensin. Ben senin baban? çok iyi tan?yorum" diyerek içeriye girdi.

Sonradan Halil Beyle çok defalar karş?laşt?k. Önce Muswell Hill'de O'Level kurslar? için gittiğim kolejde karş?laşt?k. Tetherdown Kolejinde müdür yard?mc?s? idi.

Öğrenci, öğretmen ilişkisinden öte bir amca gibi davrand? özellikle biz K?br?sl?, Türkiyeli öğrencilerine. Yaramazl?k yapt?ğ?m?zda k?zma yerine o yumuşak, hiçbirzaman yükselmeyen ses tonu ile bize doğru yolu göstermeye çal?şt?. Okul idaresi ile haklar?m?z? aramada daima bizlerin yan?nda oldu.

10-15 kisilik, k?z erkek K?br?sl?/Türkiyeli bir grup oluşturmuştuk. Aram?zda ben de dahil çok yaramaz olanlar?m?z da vard?. Derse grime yerine futbol oynamay?, Muswell Hillde gezinmeyi tercih ederdik bazen. Halil Bey bize herzaman o yumuşak sesiyle, dudaklar?nda hiç kaybolmayan gülümseyişiyle öğüt verdi. Hiç k?zmadan, sesini hiç yükseltmeden.

Gunlerden 16 Mart 2007. Bu muazzam insanla ilk tan?şmam?zdan 36 y?l 6 ay geçtikten sonra bu sefer ben eski hocam Halil Direkoğlu'nun Southgate'deki evinin kap?s?n? çald?m. Kap?y? açan kişinin yüzünde yine o eski s?cakl?k, yine o candan gülümseme ve tav?rlar?nda yine ayn? babacanl?k. Ama y?llar onu oldukça y?pratm?şt?.

Halil Bey gri tak?m elbisesi içerisinde her zamanki gibi bir müfettiş tavr?yla duruyordu. Y?pranm?ş, yaşl? ama vakur. Beni içeriye davet etti. Tek baş?na kald?ğ? evin oturma odas? akademik kimliğini kan?tlay?c? şeylerle dolu idi. Bahceye bakan pencerenin yan?ndaki masaya oturduk ve bir saat bouyunca onunla zevkli, ama hüzünlü bir söyleşi yapt?m.

Halil Direkoğlu 5 Ocak 1927 y?l?nda K?br?s'?n Mağusa kazas?na bağl? Lefkonuk köyünde dünyaya geldi. Babas? bir polis memuru olduğundan aile K?br?s'?n çeşitli bölgelerinde ikamet etti. 1960 y?l?nda İngiltere'ye gelmezden önce Öğretmen Kolejinden mezun oldu.

Birkaç y?ll?k öğretmenlik döneminden sonra müfettiş olarak çal?şt?. İngiltereye dil üzerinde ihtisas yapmas? için burs alarak gelmisti. Zor y?llard? o zamanlar. Halil Bey gibi binlerce K?br?sl?türk göç yollar?n? tutmuş ve genellikle İngiltere'ye kapağ? atm?şlard?.

İngiltere'de çeşitli ilk ve ortaokullarda öğretmenlik yapt?ktan sonra 70li y?llar?n başlang?c? onu K?br?stürk toplumunu temsilen bir Toplum ilişkileri Memuru olarak bulur.

Toplum olarak haklar?m?z? aramaya başlad?ğ?m?z önemli dönemlerdir bunlar. Halil Bey ve arkadaşlar? K?br?sl?türkler, topluma öncülük edip onlar? bilinçlendirmek için canla başla, karş?l?k beklemeksizin çal?ş?rlar.

Ama onun esas aşk? öğretmenlik mesleğidir. İki y?l bu görevde kald?ktan sonra tekrar öğretmenliğe döner. Çeşitli kolejlerde İkinci Dil İngilizce kurslar?n? başar? ile yürütür ve daha sonra K?br?sl?, Türkiyeli Türklerin yoğun olduğu Kuzey Londra'da kendi özel okulunu açar.

Halil Bey çok yard?msever, cok duyarl? bir insand?. Onunla yukar?da bahsettiğim söyleşiyi yapt?ktan sonra birçok kişi bana onun kendilerine yapt?ğ? yard?mlar? minnetle anlatt?.

Doktorunun ihmali sonucu kolunu kaybeden bir arkadaş?m Halil Beyin onu bir QC arkadaş?na götürdüğünü ve aç?lan davada yüzbinlerce sterlin tazminat ald?ğ?n? söyledi. Bir başka arkadaş Halil beyin ona bu ülkeye ilk geldiğinde ne kadar yard?mc? olduğundan bahsetti. Türkiyeden email gönderen ve şimdi Borsada çal?şan bir arkadaş?m da ayn? şekilde onun kendisi için verdiği emekten minnettarl?kla bahsetti.

Beni öğretmenlik mesleğine yönelten, staj dönemlerinde bana yard?mc? olan ve mezun olduktan sonra ne zaman istersen gel okulumda öğretmenlik yap diyen de yine sevgili Direkoglu idi.

Eğitime y?llar?n? vermiş bu değerli hocam?z?n cenazesinde eğitimcilerin eksikliği göze çarpm?şt?. Orada bulunanlarla bu konu üzerindeki üzüntülerimizi dile getirdik. Ama bir insana hayatta iken önem verilmemişse, unutulup yaln?zl?ğa terkedilmişse cenazesine gelinmiş veya gelinmemiş ne fark eder?

Bir de bakmışım ki ölmüşüm
Dünya sönmüş başucumda
Bir türlü gözümden gitmez

Ne gurbetlere düşmüşüm
İsterdim ki avuçlarımda...
Kimse halim sual etmez

Cahit S?tk? Taranc?