Başımız göğe doğru bekliyoruz!

Biz bu yazıyı kaleme alırken dışarıda gölgede hava sıcaklığı 43 dereceydi...

Ardı ardına da yangın haberleri geliyordu!

Önceki gün Çınarlı’da binlerce dönüm arazi kül oldu...

Dün de Mersinlik piknik alanı yanıyor haberleri izledi kötü haberleri!

Sivil savunma ve itfaiye ekipleri her zamanki gibi değil 43 derece 90 derecenin karşısında araçlarıyla müdahale ediyordu...

Rüzgar, yangın ve savunma!

Elde olan araç gereç ve personel ortada, yetersizin de çok altında...

Elbette mücadele başarıyla son bulacak ama yanıp gidenler de bir daha geri gelmeyecek!

...

Konu yangın olunca akla ilk gelen yangın helikopteri ya da uçağı...

İnsan ister istemez başını göğe çeviriyor!

Acaba bir mucize olabilir mi diye...

Elbette yine hayal kırıklığı!

Çözemediğimiz en önemli konulardan sadece bir tanesi...

Yangınlara havadan müdahale ekibimiz de yok uçağımızda...

Yanarsa yansın, elbette kendiliğinden söner modundayız!

Ya da yanımızda komşu var ya...

Çağırırız gelir söndürür değil mi?

Hemen büyük Beşparmak yangını geliyor aklımıza...

Gelip yardım etmek istemişlerdi!

Ama gurur meselesi yaptık, sonucu çok ağır oldu...

...

Hiç kıvırmadan yazalım...

Beceriksizliğin, basiretsizliğin bedelini ödüyoruz yangınlarda!

Havaların sıcaklığı ortada...

Yaz daha yeni başladı ama havadan müdahale için tek bir karar bile alınmadı!

Güney’den mi destek alacağız yoksa başımız göğe dönük Türkiye’den mi gelecek diye sızlanıp duracağız...

Ülke yeşili gözümüzün önünde yanıp biterken!

Çok ama çok başarısız olduk bu konuda...

Ayıbımızdır, utanç kaynağımızdır, rezalet ötesi bir durumdur bu!

Bir de devlete sahip olmama duygusu var, çok daha kötü...

...

Hatırlarsanız geçen sene bazı askeri helikopterlere aparat takılıp konu çözüme ulaştırılacaktı...

Sahi ne oldu o konu!

Hükümet edenlerden tek bir kişi asker ile irtibata geçip sordu mu?

Nerede o cesaret bizde!

Ama belli ki böyle bir çalışma yok...

Yangınlar devam edecek ciğerlerimizi de alıp götürecek!

Ardından seyredip kalacağız...

...

Dünkü gazete manşetlerinde ortak başlık şöyleydi;

Türkiye ile tarihi anlaşma...

16 milyar TL filan büyük para!

Tabii ki bunu yerinde kullanabilirseniz...

Yine aklımıza geldi, bu tarihi anlaşmada yangın helikopterleri hiç mi gelmedi aklınıza?

Belli ki gelmemiş!

Eğer gelseydi şimdi hem de yangın olaylarının tavan yaptığı bir süreçte en azından bir hava aracı gelir konuşlandırılır ve şu anda da yangınlara havadan müdahale ederdi...

Nerede kenardan hortumla su sıkacaksın!

Nerede havadan dev tankerlerle yangının akışını engelleyeceksin...

Hiç mi aklınızın ucundan bile geçmez böyle hayırlı işler!

Durum ortada, geçmemiş işte...

Kim bilir belki korkaklıktan, cesaretsizlikten ya da basiretsizlikten!

Devleti sevmemeği de buna ekleyin...

...

Bir itirafta bulunayım mı?

Artık Türkçülük, milliyetçilik, vatan, bayrak denince sızılar iniyor içime...

Son aylarında modası bu zaten!

Bu kavramların esası aslında devlet sevgisidir...

İşte asıl bizim sorunumuz da budur!

Devleti gökleri çıkarıyoruz ama sevmiyoruz...

Yaşatacağız diye nara atıyoruz ama öldürmek için çalışıyoruz!

Hepsi göstermelik anlayacağınız...

Bunun rantı da başka mesele tabii ki!