Bu cesaretin sebebi nedir?

Şiddet, güç gösterisi, ezmek, kırmak, hor görmek, küçümsemek, önemsemek.

Sözlü veya fiziki kaba kuvveti, kullanarak, birilerine karşı psikolojik baskı yapmak.

Hepsinin karşılığını net olarak “şiddettir”.

Orantısız güç, ekonomik veya fiziki güce dayalı üstünlüğü, karşı tarafı etkisizleştirecek derecede baskılamak.

Birilerini ki bu birileri, bir kadın, bir çocuk, bir hayvan da olabilir.

Sorun, güç sarhoşu olmaktır.

Hatta ülkelere arasında bile, güç gösterisi, kaba kuvvet vardır.

Bu kaba kuvvet kendini, ekonomik, ya da fiziksel saldırı şeklinde gösterilebiliyor.

Günümüzün en yeni, en sıcak örneğine, İsrail ve Filistin arasında yaşanan, dengesiz güç etkisi ile tanık oluyoruz.

Birileri itiraz ediyor, ses vermeye çalışıyor, ama bir yandan da insanlık dramı devam ediyor.

Yaşanan insanlık dramını lanetlemekten ve bu sorunun en erken zamanda kalıcı olarak sonlanmasını dilemekten başka elden gelen bir şey yok.

Kadına şiddet, çocuklara, hayvanlara şiddet.

İçinde olduğumuz günlerde, he biri için kötü örnekler yaşadık, gördük.

Etkileri hala devam ediyor.

Bir gün konuşuluyor, gündeme geliyor, sonra unutuluyor.

Yaşandığı yerde, yaşananlar tarafından utançlığı kalıyor, devam ediyor, bitmiyor.

Niceleri, duyulmadığı, bilinmediği için şimdilik konuşulmuyor.

İnsana saygının, hayvana, canlıya saygının yitip gittiği bir dönem.

Konu her ne olursa olsun, hiçbir canlı, hiçbir insan gerek sözlü, gerek fiziki güçle veya ekonomik imkânla küçük düşürülmemeli.

Elbette yasalar, kanunlar, koruyucu olmalı.

Ama bunun bir başka tarafı, hatta tarafları daha var.

Ve en acı, en kötü tarafı, bu cehalet, cesaret ve bundan dolayı duyulmayan utanç.

Bu cehaletin sebebi ne olabilir?

Eğitim mi diyeceğiz, eminin pek çok insan bu konunun eğitimle ilgili olduğunu düşünüyor.

Mutlaka etkisi vardır.

Peki, eğitim adası denen KKTC'de neden kadına şiddet git gide artıyor.

Ekonomik sebepler mi, eşler arasında bir sorun olma potansiyeli yüksek bir konu.

Üstelik içinde bulunulan ekonomik şartları düşününce.

Fakat bu meseleyi, bu şekilde açıklamak, kolaycılığa kaçmak gibi geliyor.

Konuyu siyasallaştırıyor.

Tabi ki etken olabilir.

Ama tek başına bir açıklama, bir sebep olarak gösterilemez, gösterilmemeli.

Bir hayvana veya canlıya eziyet etmenin, neresini ekonomik sorunlarla bağdaştırabiliriz?

İkinci bir taraf, cesaret.

Bu davranışa eğilim göstermenin cesareti nereden geliyordur?

Yapanın yanına kaldığı inancı mı?

Yasaların yetersizliği mi, şiddete maruz kalanının sessizliği mi?

Toplumsal tepkisizlik, normalleştirme, sıradanlaştırma mı?

Nedir, şiddeti uygulayanın, yasalar tarafından tekrar eşinin yanına gönderilmesi mi?

Bir sebebi olmalı.

Hepsini geçtim, bu kadar küçük bir ülke ve toplum hala daha bunları aşamamış, en çok üzüldüğüm bu.