Geleceğimizin artık bir geleceği olmalı

Bu düzen, Kıbrıslı Türklerin zihniyetinin ölçüsü müdür?
Olamaz, olmamalı...
Neden mi?
Çünkü bu düzen sadece zayıflık üretiyor!

Değişmeli...

Değişim olmalı...
Nasıl olacak peki bu?
Önce,

"mecburiyet bağları" yerini "tercihin bağlarına" bırakacak...
Sonra,

toplumsal gerçekler ve gereksinimlerin,

evrensel gerçek ve gereksinimlerle birlikte ve birbirini bütünleyen bir yaklaşımla ele alınması gerekir...

Bu değişimlerle birlikte,

birbirinden kopmuş Kıbrıslı Türk Toplumu,

ortak bir deneyim,
ortak bir dil üretmelidir...
Bu ortak dil,

öyle birinin yerine bir diğerinin geçeceği basit bir becayiş ve atama durumu değildir!

Geleceğin artık bir geleceği olmalı.
Ekonomik, duygusal ve manevi olanla rasyonel olanın dengelenmesi şart...
Dallar yeşermeli...
Doğa dirilmelidir...

Kimse kimsenin hayatına zorla sızamaz, sızmamalıdır...
Bunların yaptıkları özür dileyerek telâfi edilebilecek şeyler değil!

Sonuçlarını bilerek yapıyorsan, yanlışların üzerinde de kimsenin özür hakkı olamaz.
Özür, bilinçsizce yapılan hataların örtüsüdür; dilersin ve hatan düzelir.

Bütün bir çocukluğum,

nereye ait olduğumu anlamaya çalışmakla geçti.
Kendi iradem dışında olan şeylere,

bir anlam yüklemeye çalışmakla geçti!
Büyüdüm…

Ama anladım ki,

bazı şeyleri anlamak için büyümek yetmiyormuş!

Halâ bugün oldu,
hayatının direksiyonunu bir başkasına teslim edecek kadar hayatını önemsemediklerini,
o direksiyonun başında olmaları gerekirken,
neden yan koltukta oturmayı tercih ettiklerini,
toplum istemediği halde sırf başkaları istiyor diye,
neden susup boyun eğdiklerini,

ve böylece toplum üzerinde bir hakimiyet kurulmasına neden izin verdiklerini anlamıyorum...

Kendi iradem dışında olan şeylerle övünmek komik geliyor bana!