Saptırmalar insanı yanıltarak “yanlış bilinç” aşılar...

"Hümanist Etik”te hem kural koyucu hem de konan kuralların öznesi insan’dır.
Yetkeci Etik’te ise, bir Yetke (Otorite), insan için neyin iyi olduğunu bildirir ve davranış kuralları ile yasalarını koyar.
Gayri Akli Yetke’nin (Us Dışı) kaynağı ise, her zaman insanları aşan bir Güç’tür.

Eğer malzemeniz hümanizm, özneniz de insan ise,

referans alacağınız etik humanizm, yetke ise akıl olur…

Akıl evrensel olduğu için, tüm sınırları aşar.
Hümanizm de "insan odaklılık" olduğuna göre,
İnsanları yerel güç ve oldu-bitti türü bürokrasiler tarafından yönetip manipüle etmezsiniz.
Sadece kendi grubunuzun varlığını dikkate alan bir siyaset de sürdürmezsiniz.

Bakın!
Bugüne kadar hiçbir ideolojinin, insanları uzun zaman bir arada tutmayı başaramadığı doğrudur.
Ne Batı ideolojileri,
Ne doğudaki Sosyalist, Komünist ideolojiler...
Çünkü birlik ve beraberliğin gerektirdiği şartları hiçbiri ortaya koyamadı...
Bugün bu şartları Dini, ideoloji yapmakla meşrulaştırmaya çalışıyorlar.

Bizdeki durumu özetlersek:

"iktidar" konumunda bulunan “KKTC Forever”ciler,
İdeolojilere olan güveni tam olarak temelden sarstılar...
Hiçbir evrensel veriyi kullanmadıkları gibi,
hiçbir kesimi de bütünüyle kucaklayamadılar...

Artık her kim ne vaad edecek olsa,
O vaadlere karşı toplumda bir kuşku ve tereddüt oluştu.
Dahası, bir kısım insani değerleri de gözardı ettiler!
Neticede herkes ümitsiz,
kuşkulu bir bekleyiş içerisine girince,
başarılan sadece toplumda bir güven bunalımının oluşması olmuştur!

KKTC'deki "ideolojilerin" hepsi birer "düşünce enkazı" halinde midir?
Değildir...
Değildir ama;
Hayalde tasavvur edilene götürecek tutarlı stratejiler de çizilemiyor...!

Peki!

Dini, din değil de ideoloji olarak kullanırsak,
İnsanları bir arada tutmayı başarır mıyız?
Din, ideoloji yapılması için mi vardır?
Saptırma, bilinmelidir ki insanı yanıltır, ona “yanlış bilinç” aşılar...

Oysa ki çağımız, sistematik düşünme çağıdır...

1963 yılı itibarı ile 60 yıl oldu;
hep bir yerlere doğru "hareket" ediyoruz ama,

asla mesafe alamıyoruz!
Çünkü hiçbir kesim,

toplumsal enerjiyi,

hayalde tasavvur edilene yönlendiremiyor!