Değerlerimizin tüketilmesini reddetmeliyiz

Bazıları kendi hayatlarını yönetmeyi beceremiyorlar ama,

başkalarının hayatlarını yönetebiliyorlar!

Kendi akıllarını kullanarak hayatlarını kazanamıyorlar ama,
hiç incelemedikleri bilimleri,
hiç ilgi, beceri ve deneyim alanları olmadığını itiraf ettikleri,

çeşitli işkollarını ve sanayileri yönetecek görevlere

birilerini rahatlıkla atayabiliyorlar...
 
Bizden sıfırın bilgisini kazanmamızı, sıfır olmamızı istemediler mi?
İşte kazandık,
Sıfır olduk!
Sıfırın hükümranlığı altında önce dünyevilikten,

sonra insani değerlerden de kovulduk!

Neden peki!?
Çünkü hak ettiğimiz ama hiç ulaşamadığımız hayat

mücadeleyi gerektiriyor.
Meselâ, kaynağı olmayan servet olur mu?
Olur!
Nasıl olabilir?
Hak kavramını unutarak,
dünyadan farklı nev-i şahsına münhasır bir “toplum standardı” geliştirerek, olur...
 
Haklar kavramı ahlâki bir kavramdır...

Ahlâk ise bir seçim meselesidir.

Bizim ahlâk standardımız nedir?
Hukuk standardımız nedir?

Dünya değerlerinden kopuk, ya da yaşam değerleri bireysele dönüştürülen farklı bir toplum,

"sosyal toplum" sıfatına lâyık mı?
İnsan haklarının kaynağını biz ne sanıyoruz?
Meclisten çıkma bir yasa mı sadece?
 
Her türlü servet insan aklının veya emeğinin ürünü olmalıdır.
Solculuk da, hümanistlik de, insan olmak da bunu gerektirir...
Lâkin yaşadığımız ortam insani olmaktan öte,

tutanın elinde kalabildiği,

bir kısım siyasetçilerle toplumun bazı zümreleri ve bireyleri arasında geçen,

derin bir popülizm ortamıdır.
“Başarılı popülistlerin” ödül kazandığı bir düzendir.
Bu koşullar altında yaşamaya razı olanlar,
başkalarının kendilerine istediklerini yapma hakkını kabullenen inancı benimsemiştir.
 

Oysa ki insani değerler mücadeleyi gerektirir.

Kendimize değer vermeyi de yeniden öğrenmemiz gerekir,
ve hiçbir değerin bir insanın ve bir toplumun kendine özsaygısından daha üstün olmadığını da bilmemiz.

Eğer ki, popülizmin ve dayatmacıların şartlarıyla yükselmeye çalışmıyorsak,

önümüzdeki tek seçim budur.
Çünkü onların geçmişten günümüze burada yatan hesabı bellidir,
Bazıları bunun adına “ileri demokrasi”, “sivilleşme” ve “normalleşme” diyebiliyorlar...
Bu bağlamda ülkemiz de çok yol kat edecek, görürsünüz...
Örneğin, devletin paralelinde inançlarımızın ve yurtseverliğimizin kurtarılması her şeyin üstünde.
Gereken bedellerin ödenmesi pahasına,
değerlerimizi birilerinin imtiyazı uğruna tüketmeyi reddetmeliyiz.