İnsanlığın tükenme noktasını yazarken, Nipah Virüsü

Yıllarca önce şiirinde yazmıştı usta...

"Kendi kendimizle yarışmadayız, gülüm. Ya ölü yıldızlara hayatı götüreceğiz, ya dünyamıza inecek ölüm..."

Nazım Hikmet’in yıllar önce yazdığı bu satırlar hala daha bizleri uyarırcasına bağırıyor!

Bizler mi?

İnsanlık?

Kaldı mı?

Daha tükenmedi!

Tükenir mi?

Bize kalmış bir şey!

Böyle yarışmaya ve tüketmeye devam edersek insanlığı da tüketeceğiz...

Yaklaşık bir yıldır küresel düzeyde bir drama oyununda oyuncu gibiyiz veya adına figüran deyin...

Corona virüsüyle savaşıyor insanlık...

Bu savaş sürerken, gelişmiş ancak kullanım bakımından yaygınlaşmamış olan dijital teknolojinin kullanımı zirve yapıyor...

İnsanlık yaşam derdinde!

Diğerleriyse dijital devrimin yaygınlaşmasının zaferini kutluyorlar...

Onlar için insani duygular mekanikleşmiş durumda..

Dijital-kripto paralar, dijital eğitim süreci, sosyal medya patlaması, değişen tüketim alışkanlıkları v.s.

Yeni bir boyuta geçiyoruz !

Ancak bu boyut bizi nere götürecek? Hayata mı götürecek yoksa birer mekanik "varlığa" mı?

Ölçü kaçmış durumda....

Dijitalin kullanım sınırını da aşmış durumdayız...

Dünya ısınıyor...

Çevreci hareketlerin yıllar önce söyledikleriyle yüz yüzeyiz...

İklim değişikliği!

Çözülen buzullar ve bunun neticesinde ortaya çıkan virüsler...

Üst akıl var mı?

Soru orada duruyor...

Ne var diyebilirim ne de yok!

Yazımı yazarken önüme Sputnik üzerinden bir haber düşüyor...

Haberin başlığı şöyle: "Bilim insanları ölüm oranı yüzde 75’e varan yeni bir salgın riski konusunda uyardı..." (bkz. tr.sputniknews.com )

Sputnik de haberini The Sun gazetesine dayandırıyor...

Haberde ölüm oranının %45- %75 oranı arasında olacağı bilim insanlarının verilerine dayandırılarak belirtiliyor...

Virüsün bulaşma sebebi yarasalar ve virüslü mango yiyen domuzlar...

Küresel düzeyde insanların hareketliliği virüsün Corona virüsü gibi yaygınlaştırabileceğinden bahsediliyor ilgili haberde...

Biz insanlık için endişelenirken kimileri otoriter rejimlerini daha kolay pekiştireceğini, kimileri ise daha fazla kâr edecek yatırımlarını hayal ediyor...

Yıllar önce ustanın satırlara döktüğü endişe gerçek oluyor...

Ölüm dünyamıza iniyor!

Biz ise kısır tartışmaları ve hayal aleminde yüzen popülist yaklaşımlarımızla günlerimizi geçiriyoruz...

Turizmi canlandırmalıyız, eğitim adasıyız Nisan ayında öğrencileri getireceğiz diyor dünyayı Sarayönü sananlar!

Bu konuda neler yaptınız, veya küresel anlamda sıkıntılar nelerdir? Bunları tespit ettiniz mi?

Yerelci yaklaşımların diğer bir deyişle kasaba siyasetinin körlüğünde dövünüyoruz...

Tüketim toplumu olmanın sonuçlarını yaşadığımızın farkında değiliz...

Yarışmacı ve hırs dolu yaşam tarzımız...

Yabancılaşma diz boyu...

Doğaya yani kendimize yabancılaştık...

Artık kendimiz değiliz...

Bir süreliğine sessiz  kalın, içinizi dinleyin  ve bir düşünün...