Böyle Kaldık (Rue de Humanitê)…

Böyle Kaldık  (Rue de Humanitê)…

            Sıcak yaz günlerinde ekonomik sorunların, toplumsal gerilimin zirve yaptığı ve ülkeyi-toplumu zor günlere sürükleyecek olan ve nitelikten uzak ‘’reform’’ paketlerinin gündemde olduğu bir dönemde kendimize de vakit ayırmak durumundayız…

            Bu bağlamda insanlığın kendisiyle yüzleşmesine katkıda bulunan ve boğucu-derinliksiz gündemden uzaklaştıran sanattır…  Sinema da bu sanat dallarından bir tanesidir…

            Fransız filmi Rue de Humanite yani Türkçe’ye çevrildiği adıyla ‘’Böyle Kaldık’’ bizlere kentlerde yaşayan insanların pandeminin ilk günlerinde apartmanlardaki yaşamlarının  bir süreliğine nasıl yeniden şekillendiğini anlatıyor… (Kış mevsiminde neyle karşılaşacağız bilmiyoruz tabiiki)

            Filmde bir çok noktada yaşadığımız yakın geçmişi anımsıyoruz….

Dany Boon filmin hem yönetmeni hem de oyuncusu olarak göze batıyor, Francois Damiens, Laurence Arne, Yvan Attal, Alison Wheeler ve Tom Leeb gibi oyuncular da filmi sürükleyenler…

Filmde insanın mekanlarla olan bağını,  zamanın ve mekanların insanların yaşamını nasıl şekillendirdiği yalın bir dille anlatılıyor…

Aynı mekanı daha fazla paylaşmak durumunda kalan çekirdek aileler ve bunun neticesinde gerilen bir ortam, özellikle küçük çocuklu ailelerin yaşadığı durumdan bahsediliyor…

Yıllarca aynı apartmanda kalıp, ancak kapitalizmin dayattığı yaşam tarzından dolayı komşuluk ilişkisine sahip olmayan insanların pandemi nedeniyle yıllar sonra birbirleriyle tanışıp diyalog ve ilişki kurmaları da filmde iyi yansıtılıyor…

Dijital yaşamın evlere daha fazla girişi, aşıyı bulmak için çalışan bir bilim insanının çabaları !  Kafe sahibi bir bireyin pandemi dolayısıyla farklı bir iş alanına yönelimi sade ve net bir şekilde filmde bizlere anlatılıyor…

Herkesin Koronavirüs pandemisine ilişkin uzman kesildiği, aşırı hassas bir şekilde kendisini korumaya almaya çalışanlarla, bir şey olmaz yaklaşımının çatışması da filmde iyi işlenmiş…

Film insan ilişkilerinin belli bir süre için de olsa yeniden şekillenişini ve daha doğal bir yaşam sürecine yönelimlerini de yansıtıyor… Örneğin çiçek yetiştirmek için vakit bulan insanların hali kısa ve öz bir şekilde yansıyor ekrana…

Filmde pandemiyle birlikte dijital yaşamın-iletişimin daha fazla etkin-görülür olmasına karşın  yakın çevrede ve aile içerisinde ilişkilerin yoğunlaşması söz konusu olması… Ortak düşmanın da "Koronavirüs" olduğu iyi işlenmiş…

            Yaşadıklarımızı yansıtma bağlamında  filmde işlenen diğer bir nokta da insanlığın ‘’kontrol ve takip’’ mekanizmasına giriş halleri…  Pandemi nedeniyle birbirlerini takip eden insanların polise ihbarları ve kimi zaman yanılgı içerisinde olmaları…

Pandeminin ilk günlerinde psikolojik ve sosyolojik açıdan yaşananları bizlere anımsatan ve klasik deyimle hem güldüren hem de düşündüren tatlı bir film ‘’Böyle Kaldık’’…

Izlemenizi tavsiye eder, herkese iyi bir hafta dilerim…