Cuma günkü yazımda dedim ya?

"Türkiye bize 2010-11 itibarı ile 800 milyon TL yardım veriyor ama, aramızdaki İthalat/İhracat Dengesi de en düşük olduğu yıl, 1.3 milyar dolar, Türkiye lehine ve mevduatımızın %50'sinden fazlası da Türkiye bankalarında duruyor.

Ki bu da minumum 3 milyar TL'dir.

Bu durumda hiç de öyle söylendiği gibi, "beslenme" falan yok!" diye…

Bunu daha önce de yazmıştım…

Nette, "saçmalama" gibi bir reaksiyon almıştım!

Geçen gece bir tv kanalında bunları söyleyince de biri telefon açtı, "Ben Kıbrıs'a geldiğimde, Güzelyurt'a yol yoktu…" dedi…

Yol olmasına vardı da güneyde kalmıştı, o ayrı da işte o yolun molun yapıldığı para, bu 800 milyon TL'dandır, canım kardeşim…

Bırakın bunu, geçen gün Milliyet'te Melih Aşık'ın köşesinde, Besim Tibuk dedi ki: " Kıbrıs'a yıllık 2 milyar dolar ihracat yapıp, 130 milyon dolar ithalat yapıyoruz. Bunun yarattığı katma değer bile, yaptığımız yardımı karşılar!"

Tibuk, bilindiği gibi hem ünlü bir iş adamı, hem de Liberal Parti'nin eski başkanı…

Bizi dinlemeyenler belki onu dinler…

Bir dönem milletvekilliği yaptım…

Üç bütçenin yapılmasında da komite üyesi olarak çalıştım.

Bilmediğim bir şeyi, yeni öğrendim!

Dinleyin:

Bir ülke, bir başka ülkeye kendi parasını kullanma hakkı verdiği zaman, o ülkeden, Senyoraj ve Enflasyon Vergisi diye bir para alırmış meğer!

Bu vergi, arz edilen paranın, %10'u dolayına tekabül edermiş.

Kıbrıs İngiliz Sömürgesi iken, bundan dolayı İngiliz Merkez Bankası'na bağlı olmayıp, kendi bağımsız merkez bankası ve parası varmış!

Çünkü bu hesapça, on yılda o ülke iflas eder.

Bu bakımdan, kendi para basma gücü olmayan küçük ülkeler, (Andorra, şu bu gibi) stabil parası olan bir büyük ülkenin parasını kullanır, vergisini öder ama o büyük ülke de o küçük ülkeye, o açığı kapatacak bir yardım yaparlarmış.

Şimdi aşağıda yapacağım hesap, çeşitli ayrıntıları içermediğinden dolayı, eksiktir ancak, genel trendi anlatması bakımından, anlamlıdır.

Bizim para arzımız, geçen yıl itibarıyla, Merkez Bankası Bültenleri'ne göre, 7 milyar TL'dir. %10 dolayında Senyoraj ve Enflasyon Vergisi de 700 milyon TL'ye tekabül eder.

Kaldı 6.3 milyar TL…

Türkiye bu yıl 800 milyon yardımı verince, oldu mu 7.1 milyar TL?

Seneye %10 Senyoraj Vergisi yapar 710 milyon…

Kaldı mı bize 6 milyar?

Bütçeye gene 800 milyon yardımı ekleyin…

Elimizdeki para, oldu 6.8 milyar! Gene %10'u ver…

Kaldı mı yaklaşık, 6.1milyar?

Gene ekle…

Gene vergiyi ver…

Asıl, "Dön baba dönelim, hacılara gidelim…"

Vergiyi para arzı üzerinden %10 veriyorsun ama yardımı bütçe üzerinden %25 gibi bir şey alıyorsun…

Para arzı 7 milyar, bütçe 3 milyar, piyasadaki para ise 260 milyon! 6.4 milyar tasarrufun da yarısından çoğu, Türkiye bankalarında…

Kaynak üretecek olanağın yok!

Olsa, zaten ürettiğin hiçbir şeyi satamıyorsun…

Buna yıllık 1.300 milyar dolar ticaret açığını da ekleyin!

"Besleme" imişiz ha?

Şimdi deniliyor ki: "Giderler kısıtlanmazsa, KKTC batacak…"

Ölmüş de ağlayanı yok!

Sanılmasın ki "Türkiye bizi sömürüyor, sırtımızdan para kazanıyor" demekteyim!

Hayır…

Bu rakamlar, Türkiye gibi bir ekonominin içinde, çerez parası değildir.

Sadece, burada TC bürokrasisi ile bizim şükrancı siyaset erbabının, nasıl bir düzen kurduklarını anlatmaya çalışıyorum.

Türkiye'nin kendine uyguladığı önlemleri bize de önerenler, düşünmelidirler.

Siyaset konuşulunca, "olağanüstü" oluveren koşullar, ekonomiye sıra gelince "olağan"laşıyor mu?

"Birlikte bulalım çareyi" dememizin nedeni bu…

Siyasetin her şeyi belirlediği bir toprakta, marifet ekonominin genel kurallarını, siyasi duruma uyarlayabilmektir.

Yoksa bir Makroekonomi kitabı okumak, ülke yönetmeye yeterdi…