Piyasadaki güzellik ürünlerinin yarısından fazlasında toksik kimyasallar bulunuyor

Her gün makyaj yapan ve güzellik ürünleri kullanan kadınlar, 30 yıl sonra pek de güzellik belirtisi gösteremiyorlar. Bu gözlem, bu dönemin en ünlü uluslararası film yıldızlarını etkileyen kozmetik furyasından uzak duranların en önemli gerekçelerinden biri...

Başka bir örnek daha var. Kozmetik ürünler aslında zehirli maddelerden oluşan bir bataklıktan başka bir şey değil. Onlarca yıl boyunca güvenli ürünler talep eden kadınların makyaj ürünleri hala birçok endişe verici içerikle dolu...

Notre Dame Üniversitesi'nden araştırmacılar, yaygın olarak kullanılan güzellik ürünlerinin yarısından fazlasında birden fazla madde ve bileşenin (floroalkil veya florosürfaktanlar-PFAS) varlığına dair önemli kanıtlar bulduklarını ve bunların neredeyse hiçbirinin ürün üzerindeki etiketlerde listelenmediğini açıkladılar. Bu malzemeler genellikle su direncini ve dayanıklılığı artırmak için yaygın olarak ürünlere ekleniyor.

İki ABD’li senatör Susan Collins ve Richard Blumenthal, bu kimyasalların tüm sınıflarının kullanımını yasaklayacak bir yasa tasarısı önerdiler. Tasarı, PFAS'lerle yapılan bazı ürünlerin uzun süre yasaklandığı ve aynı kategorideki diğer güvenli ürünlerle değiştirildiği Avrupa'da yaşananlara dikkat çekildikten sonra geldi.

Bu bileşenler, kanserden yüksek kolesterole kadar bir dizi sağlık problemi ile bağlantılı. Çalışmanın baş yazarı ve Notre Dame Üniversitesi'nde fizik profesörü olan Graham Beasley, "Dudaklarına ruj süren insanlar yaşamları boyunca bu maddelerden istemeden birkaç kilo yiyebilirler. Ancak gıdaların aksine ruj ve diğer kozmetik ürünlerindeki kimyasallar ABD ve Kanada'da tam olarak kontrol edilmiyor. Sonuç olarak milyonlarca insan her gün farkında bile olmadan yüzlerine ve vücutlarına birçok zararlı kimyasal madde sürüyor” dedi.

Çalışma, bu ürünleri üreten şirketleri tek tek ele almıyor, ancak sorunun kozmetik endüstrisine özgü ve büyük olduğuna dikkati çekiyor. Sonuç olarak listelenmemiş bileşenlerin varlığının kesin olarak saptandığı bir proje. Bu, 3 ülkede 5 yıl süren bilimsel bir çalışma. Ülke çapında yapılan ve beş yıl süren çalışmaya beş üniversiteden ve Yeşil Bilim Politikası Enstitüsü'nden 16 araştırmacı katıldı.