Fidel Kurudereli yazdı: "Soru sorma zevki"

Dün sabah uyandığımda yataktan kalkmak istemiyordum çünkü tatildi. Ama daha sonra, gazeteci babamın işine gideceğimi hatırlayınca yataktan fırladım ve aşağıya indim.

İçim içime sığmıyordu, babamın işine daha önce gitmiştim ama bu sefer sadece bir ziyaretçi olarak değil bir çalışan olarak gidiyordum.

Evden çıkmadan önce babam bana röportaj yapacağımı söyleyince çok heyecanlandım…

Zaten heyecanlıydım ama röportajı duyunca daha da çok heyecanlandım. Gazeteye geldiğimde ise babam boynuma bir fotoğraf makinası taktı.

Başbakan'a sormak için sorular hazırladık.

Ardından beklenen zaman geldi ve arabaya binip 'KKTC Başbakanlık' binasına gittik.

Orada birçok gazeteci vardı.

Birkaç dakika sonra kalabalık bir çocuk grubu koridordan geçip toplantı odasına girdi. Onların hemen ardından da Başbakan Özkan Yorgancıoğlu içeri girdi.

Çocuklarla yapılan güzel bir toplantının ardından Sayın Başbakana kendi sorularımı sorma şansım oldu.

Bir çocuk olarak başbakana çocuklarla ilgili sorular sordum.

Bunu yaptığım için de çok mutlu oldum çünkü güzel bir röportaj yaptık. Ardından haberi yazmak için tekrar gazeteye döndük.

Orada yaşadığım her şeyi manşet olarak yazmam istendi.

Yazdım, sonra gazetedeki ablalar ve abilerle birlikte yemek yedim.

Daha sonra kendime özgü bir köşe yazısı yazdım, işte şimdi okumakta olduğunuz yazı.

Bugünden şöyle bir sonuç çıkardım; her gazetecinin toplumda yeri çok büyüktür ve soru sormak gerçekten çok zevklidir.