Aç hissetmek yaşlanmayı yavaşlatabilir mi?

Michigan Üniversitesi Geriatri Merkezi'nden Kristi Weaver ve meslektaşları, Science dergisinde cuma günü yayınlanan ve sinekler kullanılarak gerçekleştirilen çalışmada, beyinde yiyecek arayışını yönlendiren ya da sınırlayan değişiklikleri ve daha uzun bir yaşamın ötesinde yiyecek arzusunu sınırlayan değişikliklerin nedenini ortaya çıkarmayı başardı.

Bunu yapmak için, kendilerine sunulan bir atıştırmalıktaki doyurucu amino asit miktarını değiştirerek sinekleri aç bıraktılar ve daha sonra sineklerin bir maya veya şeker büfesinde serbestçe beslenmelerine izin verdiler. Araştırmacılar, düşük doymuş amino asitli atıştırmalıkla beslenen sineklerin, yüksek doymuş amino asitli atıştırmalıkla beslenen sineklere kıyasla büfedeki şekerden daha fazla maya tükettiğini, çünkü maya yerine şekeri tercih ettiklerini ve ilk grupta mayanın şekere tercih edilmesinin açlığın bir göstergesi olduğunu buldular.

Şarku’l Avsat’ın Sience dergisinden aktardığına göre Araştırmacılar, "ilk gruptaki sineklerin, doymuş amino asit oranı yüksek bir diyetle beslenen sineklerden önemli ölçüde daha uzun yaşadığını" belirtiyor.

Bunun nedenlerine bakmak için, sineklerde açlık dürtüsüyle ilişkili nöronları kırmızı ışığa maruz bırakarak aktive etmek gibi benzersiz bir teknik kullandılar ve “optogenetik” adı verilen bir teknik kullanarak, bu sinekler ışık uyaranına maruz kalmayan sineklerden iki kat daha fazla yiyecek tüketti Kırmızı ışıkla aktive edilen sinekler, kontrol olarak kullanılan sineklerden önemli ölçüde daha uzun yaşadı.

Weaver, çalışmanın yayınlanmasıyla birlikte Michigan Üniversitesi'nin resmi web sitesi tarafından yayınlanan bir raporda şunları söyledi: “Sineklerde bir tür doyumsuz açlık yarattığımıza inanıyoruz ve bunu yaptığımızda sinekler daha uzun yaşadı. Araştırma ekibimiz ilgili nöronlardaki değişiklikleri (epigenom) haritalandırabildi ve diyette belirli bir amino asidin varlığına veya yokluğuna yanıt veren nöronları belirledi.  Bu değişikliklerle birlikte sineklerin beyinlerindeki belirli genlerin ne kadarını kapsadığı ve beslenme davranışlarının neler olduğu anlaşıldı.