Çevresel hassasiyet beslenme tarzına dönüşebilir mi?

Pandemiyle birlikte tüm dünyada sağlıklı yaşam ve beslenme önem kazandı, ayrıca doğal kaynakların önemine dair bilincimiz arttı. Bu süreç, protein içeren besin kaynaklarının sınırlılığını ve alternatif protein kaynaklarına duyulan ihtiyacı da gündeme getirdi.

‘Vegan’ terimi, 1944’te İngiltere’deki Leicester Vejetaryen Derneği’nden ayrılarak Vegan Society’yi oluşturan küçük bir vejetaryen grubu tarafından ortaya atıldı. Etten kaçınmanın yanı sıra süt, yumurta veya diğer hayvansal ürünleri de tüketmemeyi seçtiler... ‘Vegan’ terimi, ‘vejetaryen’ kelimesinin ilk ve son harfleri birleştirilerek oluşturuldu. Veganizm şu anda, hissedebilen canlılara saygıyı öncelik alarak onların yiyecek, giyecek ve başka herhangi bir amaçla kullanımını dışlayan bir yaşam biçimi olarak tanımlanıyor.

“ZOR YA DA PAHALI DEĞİL...”

Türkiye Vegan Derneği Kurucu Başkanı Ebru Arıman “Veganlık, hayvanların hissedebilen canlılar olarak doğuştan gelen hakları olduğunu savunan, onları mal ve hizmet olarak görmeyen, eşitlikçi ve barışçıl bir felsefe. Yani öznesi insan olmayan hayvanlar, uygulayıcısıysa vegan yaşam biçimini seçen insanlar... Bu, hayata karşı bir duruş, bir felsefe; bir beslenme şekli değil” diye açıklıyor.

Veganlığın, kaynakların tükenmesini önlemede büyük bir pozitif etkisi olduğunu da vurgulayan Arıman “Protein, demir, kalsiyum, vitamin ve lif gibi temel ihtiyaçlarımızı tahıl ve baklagillerden, meyve ve sebzelerden, yağlı tohumlardan oluşturduğumuz zengin kombinasyonlarla rahatlıkla sağlayabiliyoruz. Bunun için ithal ürün ikamelerine ya da besin takviyelerine ihtiyacımız yok. Dengeli ve yeterli bitkisel alternatiflerle bedenimizi sağlıklı ve zinde tutabiliriz. Bunlara ulaşmaksa asla zor ya da pahalı değil” diyor.