İktidar sorunu varsa, muhalefet sorunu da vardır 

Çocukluk yıllarımızda, ortaokul ve lise zamanlarında, elektrik sorunu yine vardı. 

Yine kesintiler, arızalar yaşanıyordu, elektrik faturası yine kabarıktı. 

Ama hiçbir zaman, en azından ben hatırlamıyorum, elektrik, tüp, akaryakıt sıkıntısı yaşamadık. 

Yani nasıl denir bilemiyorum, fakat 60 yıl öncesine döndük. 

Oğlum 17 yaşında, “biz sizden şanssız çıktık” dedi. 

Ne desem bilemedim “haklısın” dedim. 

Bunun izahı yok, bu bir yönetim zafiyetidir. 

Otorite boşluğudur, kontrol sisteminin çalıştırılamamasıdır. 

Bu ülkenin gerçek gündemi bunlardır. 

Yokluktur, varlık için yokluğu yaşamaktır. 

Ülkenin, toplumun, hepimizin, bir siyaset sorunu var. 

Üstelik, genel olarak siyaset sorunlu. 

Müdahale var, rahat değiliz, özgür değiliz, hepsini bir yere kadar anlarım. 

Ancak toplum olarak günlük yaşamın zorlaşması, çözümlerin, çözümü bulacak kadroların, yetersiz kalmasını anlayamam. 

Günlerdir ülkenin gündemi farklı konulara çekiliyor. 

İktidarın gündem değiştirmesine gerek yok, gündemi olması gereken yerlerden çıkaran, farklı, gereksiz, bağcıyı dövme amacını aşamayan gündemleri, bizzat muhalefet yaratıyor. 

İktidar, muhalefet adeta paslaşıyor. 

Biri Türkiye eleştirisi üzerinden siyaset alanı yaratıyor, bir diğeri Türkiye yakınlığı üzerinden siyaset alanı yaratıyor. 

Siyaset, ülke, toplum merkezi olmaktan çıkalı çok oldu. 

Türkiye faktörü, etkisi, siyasetin belirleyici merkezi haline getirildi. 

Yerel seçim sonuçlarından kim ders aldı, araştırma yaptı, konuyu masaya yatırdı, tartıştı, bilmiyorum. 

Sonuçlar hala taze, siyasi partilerin üyesi olsun, olmasın veya sempatizan diyelim, destekçi de olabilir. 

Artık siyasi partilerin güdümünde, her olaya, konuya, her adaya tamam demiyor. 

Siyasi merkez alanı genişletilmeli. 

Yeni söylemler, yeni politikalar, geliştirilebilmeli. 

“Türkiye’nin müjdeleri” önemlidir, ama KKTC hükümetinin müjdeleri neden yoktur? 

Din İşleri Başkanı için yapılan eylemler, gösterilen tepki, demokrasi, çağdaş yaşam, kadınlar, her biri değerlidir. 

Büst konusu, en radikal karşıtları bile Denktaşçı yaptı! Amaç başka olsa da önemlidir. 

Ancak ve ancak, 60 yıl geriye dönüyorsa bir ülke, ilerlemek yerine, geriliyorsa bir toplum, ülkenin gerçek gündemi ile siyasi “dayak” atmayı birbirinden ayıramayan, siyasi ve sivil muhalefetin sorumluluğu en az iktidar kadardır. 

Bu sebeple iktidar rahattır, ülkenin gündemini değiştirme ihtiyacı yoktur. 

Bu kadar çağ dışı sorun bir başka ülkede olsa, iktidar dayanamaz, muhalefet iktidara bu derece yardımcı olmaz. 

Bazı şeyler sırf yapılsın diye yapılmamalı, sonuç almak için yapılmalı. 

Sonuç alıcı muhalif tepki var mı, görüldüğü üzere yok. 

Ortaya çıkan tek bir sonuç var. 

Umudu kesildikçe, “ülkemi benim seçtiklerim yönetmiyor” zaten “hepsi aynı” çaresizliği ile eve kapanan toplum.