Belki bir gün tanınma da olur...

İçişleri Bakanı Dursun Oğuz, Azerbaycan’da ikincisi düzenlenen Türk Devletleri Teşkilatı'nın toplantısına katıldı.

Son derece önemli bir temsiliyet.

Toplantıda KKTC bayrağı da yer aldı anladığımız kadarıyla.

Azerbaycan Cumhurbaşkanı Aliyev de KKTC bayrağının ülkesindeki etkinliklerde dalgalanması gerektiğini ve dalgalanacağını ifade etti.

Bu da son derece önemli bir açıklama.

Tabii KKTC İçişleri Bakanı'nın oraya katılmasının arkasındaki en büyük destek Türkiye Cumhurbaşkanı Erdoğan’dır.

Azerbaycan Türkiye ile iyi ilişkilere sahip olduğu için böyle temsiliyetler yapılabiliyor.

Gelin görün ki bu bir tanıma değil.

Olmayacakta. Keşke olsa. Rusya KKTC’de bir ofis açma kararı aldı.

Sebebi belli.

Aşırı bir Rus nüfus var artık KKTC’de ama ona bakarsanız KKTC’de Azeri kardeşlerimizin sayısı da az değil.

Peki neden Azerbaycan’ın bir ofisi yok burada. Sormaya çalıştığım konu şu; neden

KKTC ile ilişkisi olan ülkeler KKTC’yi tanımak için girişim yapmıyor ve tanımıyor.

Neden KKTC devleti ile Türkiye’ye yakın devletler tanınma düzeyinde iyi ilişkiler kurmuyorlar.

Bu soruları neden soruyorum?

Çünkü cevabı belli konular.

Birleşmiş Milletler'in tanınma yasağı olduğu için kimse tanımaya yanaşmıyor.

Bu etkinliği küçümsemek için yazmıyorum.

KKTC bayrağının oralarda temsil edilmesi elbette ki büyük başarıdır ama bununla kalınıyor ve ileriye gidilmiyor.

Örneğin neden Azerbaycan turistik amaçla olsun KKTC’ye seferler başlatmıyor.

Neden Azerbaycan hava yollarının KKTC seferleri yok, neden uçakları doğrudan veya Türkiye’ye konarak KKTC’ye gelmiyorlar gelemiyorlar.

Azerbaycan ile Türkiye’nin ne denli derin ilişkileri olduğunu hepimiz biliyoruz.

Buna engel nedir?

Pakistan neden KKTC’yi tanımıyor, neden KKTC’ye ofis açmıyor ya da açamıyor.

Bayrağımızla oralarda KKTC’yi temsil etmek son derece önemli bir gelişme olmakla birlikte yeterli değildir ve dünya gerçekleri ile çelişmektedir.

GARANTÖRLÜK ANLAŞMALARI VE TANINMA

Biliyorsunuz 1960 da kurulan Kıbrıs Cumhuriyeti garantörlük antlaşmasıyla bölünmesi koruma altına alınmıştır.

Türk ordusunun Kıbrıs’ta bulunmasının gerçek sebebi garantörlük anlaşması ve Yunan darbesinin bir sonucudur.

Yine Türk askerinin Kıbrıs’ta bulunması henüz savaşın bitmemiş oluşu ve fiili anlamda bir ateşkesin olmasından kaynaklanıyor.

Tüm bu gerçekler masanın üzerinde dururken bu gerçeklerin hilafına Türkiye, KKTC’yi tanıyın çağrısı yapabiliyor.

Bu da son derece şaşırtıcı.

Çünkü Türk askerinin adada bulunabilmesinin yegane sebebi garantörlük anlaşmasıdır ve bu anlaşmaya göre Kıbrıs Cumhuriyeti durduğu sürece başka bir devlet kurulamaz.

Anlaşma bunu da garanti ediyor.

Tabii şu gerçek de var; şu an ki Kıbrıs Cumhuriyeti artık 1960 yılında kurulan cumhuriyet değil, değişime uğramıştır.

İlber Ortalı’ya göre Kıbrıs sorunu hiçbir zaman çözülmeyecek.

Ne yazık ki bu önemli bir gerçek.

Bu nedenle kulislerdeki iddialara göre bütünlüklü değil de parça parça çözüm denenecek yakın bir süreçte.

Bu iddiaları çok sık duyuyoruz. Hatta Ercan Havalimanı'nın yapılmasının perde gerisinde bunun yattığı da iddia ediliyor.

Sonuç olarak KKTC devletinin çok olmasa da Türkiye’nin desteği ile temsil edildiği yerler var ama ilişkiler bununla sınırlı kalıyor.

Olması gereken Türkiye ile iyi ilişkilere sahip ülkelerin KKTC’yi tanıması.

Örneğin bir Azerbaycan bir Pakistan KKTC’yi tanıyabilir ama gelin görün ki tanımıyorlar.

Demek ki neymiş, KKTC’yi tanıyın demekle olmuyormuş bu işler ama olmalı.

Çünkü kapsamlı bir çözüm olacağı yok ve bu adanın artık ikiye bölündüğü ve iki devlet olduğu artık apaçık ortadadır.

Gerçek anlamda bir tanınma politikasının sürdürülmesi ve dost ülkelerden bu yönde yardım alınması lazım.

Bu noktada hem Cumhurbaşkanı Tatar’a hem de Dışişleri Bakanı Tahsin Ertuğruloğlu’na da ciddi işler düşüyor. Tabii bu iki makamında her anlamda önünü açmalı ve fon olsun, ikili ilişkiler olsun desteklenmeleri lazım.

Türk Devletleri Teşkilatı önemli bir gelişme; umarım devamı gelir ve bununla sınırlı kalmaz.

**************

Günün Sözü

Bir yanlışlık var; sen bu denli güzel, ben bu denli sevdalı olmayacaktık.

Aziz Nesin