Güz çiçeklerinden Nazım’a çelenk

Geçtiğimiz haftalarda, dünyanın en üst seviye filozoflarından olan Sartre’ın, Nazım Hikmet ile ilgili, onun ölümünden sonra yazdığı satırları paylaşmıştık. Eksik kalmasına razı olamazdım. Aşağıda da yine büyük usta Nazım Hikmet için onun ölümünden sonra, dünyaca ünlü Şilili şair/yazar Pablo Neruda tarafından yazılmış şiiri paylaşalım. Yine tek satır yazmama bile ihtiyaç gerektirmeyen bir paylaşımla.

“Niçin öldün Nâzım?

Ne yaparız şimdi biz

şarkılarından yoksun?

Nerde buluruz başka bir pınar ki

orda bizi karşıladığın gülümseme olsun?

Seninki gibi ateşle su karışık

acıyla sevinç dolu,

gerçeğe çağıran bakışı nerde bulalım?

Kardeşim,

öyle yeni duygular, düşünceler yarattın ki bende,

denizden esen acı rüzgâr

kapacak olsa bunları

bulut gibi, yaprak gibi sürüklenir

yaşarken seçtiğin

ve ölümden sonra sana barınak olan

oraya, uzak toprağa düşerler.

Al sana bir demet Şili kasımpatlarından,

al güney denizleri üstündeki ayın soğuk parlaklığını,

halkların savaşını, kendi döğüşümü

ve yurdumun kederli davullarının boğuk gürültüsünü

kardeşim benim, dünyada nasıl yalnızım sensiz,

çiçek açmış kiraz ağacının altınına benzeyen

yüzüne hasret,

benim için ekmek olan, susuzluğumu gideren, kanıma

güç veren dostluğundan yoksun.

Hapisten çıktığında karşılaşmıştık seninle,

zorbalık ve acı kuyusu gibi loş hapisten,

zulmün izlerini görmüştüm ellerinde,

kinin oklarını aramıştım gözlerinde,

ama parlak bir yüreğin vardı,

yara ve ışık dolu bir yürek.

[…]

Nasıl yaşamalı seni örnek almadan,

senin halk zekânı, ozanlık gücünü duymadan?

Böyle olduğun için teşekkürler,

teşekkürler türkülerinle yaktığın ateş için."