Memleket karışık da olsa güzel

Çürümüşlüğün her kurumumuza sirayet ettiği…

Toplum olarak bireysel kurtuluşun tek çıkar yol olarak göründüğü…

Siyasilerin ne ideolojik, ne de kişisel duruşlarının, ne partileri ile ne de kendi siyasi düşünceleri ile örtüşmediği günler içerisindeyiz…

Bir alışkanlık var hepimizde…

Buna bazılarımız “statüko sevicisi” derler, bazıları “bana dokunmayan yılan çok yaşasın” derler…

Ne derseniz deyin…

Sürdürülebilir bir durum içinde olmadığımız bir gerçek…

Herkes, hepimiz, içinde bulunduğumuz durumdanşikâyetçiyiz…

Herkesin de, kendine göre çözüm önerileri, alternatifleri, çıkar yolları var…

Fakat dönüp dolaşıp, kendi alternatifini, çözümünü, her ne olursa olsun neyi savunuyorsak da, günün sonunda çıkarımıza dokunan bişey olduğu zaman, buna karşı gelmeyi de çok iyi yapıyoruz…

Esasında çok güzel bir toplumuz…

Demokrasiyi, laikliği, hoşgörüyü, gerçekten, tam anlamıyla özümsemiş, kabul etmiş bir toplumuz…

Değiştirmesini de biliyoruz üstelik…

Fakat sorun da,değiştirdiklerimizde oluyor genelde…

Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde bir sağdan, bir soldan seçiyoruz…

Genel seçimlerde, bir dönem UBP’yi başımıza geçiriyor, gelecek dönem onları beğenmiyor,CTP’yi başımıza geçiriyoruz…

Genelde, gelen gideni aratıyor,fakat en azından bu değiştirme yeteneğine sahip olmak, bunun bilincinde olmak bile çok değerli…

Birbirimize ağır eleştirilerde bulunuyor, sonra gece aynı masada yiyip içiyoruz…

Birbirimize tahammül edebiliyoruz…

Yurt dışına okumaya, çalışmaya, hatta gezmeye gittiğimizde bile…

Döndüğümüzde, biz başka yerde yaşayamayız diyoruz…

Gerçekten farklı bizim ülkenin suyu, havası…

Başka yerde yaşayabiliriz ama nerde olursak olalım…

Bu ülke, bu topraklar, her zaman çekiyor bizi…

Bizim sadece bir düzene ihtiyacımız var…

İnanıp, arkasında durabileceğimiz…

Adil olduğunu düşünüp, savunabileceğimiz bir düzene ihtiyacımız var…

Çok basit esasında istenen…

Çoğu şeye de sahibiz diye düşünüyorum üstelik…

Empati yapmaya çalışıyorum…

Bizden iyi olan örnekler var…

İşte AB var, Amerika var, var birkaç ülke daha…

Sonra kötü örnekler geliyor aklıma…

Orta Doğu’nun hali…

Afrika ülkeleri…

Güney Amerika ülkelerinin bazıları…

Rusya ve etrafındaki ülkeler…

Uzak Doğu’nun yarısı refah içinde diğer yarısı darmadağın…

İnsan dürtüleri hep daha iyiye, daha güzele odaklanır…

O kadar bir odaklanır ki, elindekinin değerinibilmez ve o iyilerin de sadece iyi taraflarını görür…

Bundan dolayı da elindekinin değerini bilemez…

Bizim içinde bulunduğumuz durum gibi…

Bizim güvenebileceğimiz, adaletinden şüphe etmeyeceğimiz bir sisteme, bir yönetime ihtiyacımız var…

Başka bişeye ihtiyacımız yok esasında…

Bize geçmiş ile kavga etmeyen, fakat gelecekte aynı hataları yapmayacak siyasilere ihtiyacımız var…

Eşitliği, adaleti,” sözde değil, özde benimsemiş”siyasilere ihtiyacımız var…

Bize elimizdekilerin değerini hatırlatacak fakat bu değerleri de eşit ve adil şekilde dağıtacak bir düzene ihtiyacımız var…

Çok mu zor?

Zor herhâlde…

Yapamadığımıza, beceremediğimize göre zor olsa gerek…

Yine de umut etmekten asla vazgeçmeyin…

Umudu asla kalbinizden eksik etmeyin…

Şükredin…

Elinizdekilerin değerini bilin…

Bugün de böyle duygusal bir yazı olsun dedim…

Biraz oradan, biraz da buradan olsun dedim…

Benim gibi, memleketim gibi…

Biraz da karışık olsun dedim…