Epik bakış

Bu denizlerin kıdemli kalesi Kıbrıs, Doğu Akdeniz'de henüz makine dairesi sabotaja uğramış bir gemi misâli şimdi denize tamamen demirli değilken;

Doğu Roma egemenliği, Mağusa'da antik şehir Salamis'in inşasını da hayal etmemişken 'Kition çekişmesi' ada tarihinde henüz toz kaldırmamıştı…

Adanın batısından merkezine ayağında sandaletleriyle gelip tapınak inşa eden ve sonra da tüm insanlık tarihi gibi güneşe tapan o günün yerlileri ne Pers işgalini ne de Alexander'ın soyundan gelen entrikacıların yönetimi hakkında henüz fikir sahibi değildi…

İsa'nın doğumuna, Saint Barnabas'ın ünlü incili ile "Ahmet'i" müjdeleyip Mağusa'ya gömülüşüne daha dokuz asır vardır diye kabul ediliyordu bir zaman…

Bir türlü göremediğimiz, anlayamadığımız 'karanlık' Cypro-Geometrik dönem; bakır, tunç, bronz derken Hellenistik hasretle de yüzleşecekti…

Arkeik ve Demir çağın 'şehir krallıkları' zamanında Asur Kralı II. Sargon, M.Ö. 709'da Fenikelileri yenilgiye uğrattığında mağrurdu… Akabinde Kıbrıs'ta Amathus, Tamassos, Kurion, Kition, Lapitos, İdallon, Marion, Soli, ve Paphos toprakları Sargon'un vergi imâsıyla titreyecekti…

M.Ö. 323'de Büyük İskender'in destansı ölümü sonrası mirasçı generalleri, zengin bir ödül olan Kıbrıs üzerine kavga ettikleri zaman kaos ilk kez pekişti Ada'da…

Nice fildişi levhaya kazındı adanın sahte terekesi…

İlk valiyi, Hitit emperyalizmi sonrası Mısırlı firavunlar atadığında ise Semitik orijinli Finikelilerin Kıbrıslıların atası olduğu tezi ilk kez ortaya atılacaktı…

Önce Firavun Apries, ardından hasid vârisi Firavun 2. Amasis, "yılanlı" tacıyla 'keresteciliği' keşfettiği için övünecekti…

Kıbrıs adının 'bakırdan' geldiğinin söylendiği o yıllarda ada, Romanın 350 yıllık sükûn içindeki hükümranlığı sonrası Bizans'la ikinci karanlığına gömülecekti…

Sonradan Osmanlı Kıbrıs, İslam ve Bizans arasında sınır komşusu olunca Venedik ve Lüzinyan saltanatını yok sayacaktı ahâli…

Başkentte Venedik Sütunu'na kazınmış "Bu adanın insanları, kendilerini maddi zenginlik ve güzellik içinde değil, 'inanç içinde' görürler" ifadeleri şu halde acaba ne demekti?

Ne de olsa çanak-çömleğin insanlık tarihinde işgal ettiği o manasız eşya fetişizmi dönemi sonrası adlandırılan Tunç Çağı'nın MÖ 1500'lerde son bulmasıyla isyan, hırs ve öfke, antik İsrail'i işgal edip İsrailoğullarını Kenan'dan süren II. Nebukadnezar'ın kutsal kitaplarda şöhret buluşuyla bambaşka bir derde, "Yeni Bâbil" stratejisine dönüşmüştü…

Lefkoşa Surlariçi'ndeki merkeziyle betimlenen "ideal Rönesans çemberi" misali dönen, döndükçe de kendine yönelen tarihi içinde Kıbrıs'ta siyasi vukuât dizini hiç değişmedi…

Atalarımızın ölü kemiklerinin deniz tabanında sıkışması neticesi oluşup, devreden mirası ile hidrokarbon keşfi asırlar aldı ama pagan dedesini ret ile tek tanrılı inanca geçenler de farkındaydı: Rodos'tan bir yelkenli ile Kıbrıs'a doğru yola çıkanlar, "Bu denizlerin bütün adalarını geride bırakan ve 'iyi' olan her şey ile dopdolu" olduğunu yazdılar ama Koloni dönemi sonrası Kıbrıslı Türkler ile Kıbrıslı Rumların -sonraları Londra-Zürih anlaşmalarına dayanan bir ittifakla- bağımsız Kıbrıs Cumhuriyetini kurduktan bir süre sonra çıkan 63 toplumlararası şiddet ve çatışmalar akabinde anayasal düzenin çöküşü öncesi Kıbrıs tarihi ve bana göre sorunu, -bugün konuştuğumuz yeni emperyal Çözüm arifesinde- Milattan önce 800'de ilk "avcı gurupların" gelişiyle başladı…

Adı üstünde 'avcı'….

Kat'a yeni değil;

Kıbrıs'ta uluslararası ilişki ve çelişki tarihi, peygamber Nuh'un oğlu Yafes'in tufan sonrası kaçtığı Kıbrıs'ı ilk iskânıyla başladı…

Versiyonunun bilmediğimiz Nuh'un Tekvîn'e yansıyan ilk nesline uzanan problem, ekini kimin biçeceği derdine dönüşeli çok oldu…

Ekili ekin muhakkak biçilecek…

Her zaman olduğu gibi…