Reklâm verin, her şey iyileşsin

Reklâmın, ekonominin can damarlarından biri olduğunu söylememiz mümkün. Reklâmdan hareket ederek başlayan tüketim algoritması, ekonominin her aşamasına yerleşen dinamik bir nosyon durumunda. Reklâmın ekonomiyi tetiklediğine, krizlerden çıkışı hızlandırdığına, ekonomiyi diri tuttuğuna ve istihdam artışına katkıda bulunduğuna gönderme yaparak, hükümetin reklâmların artması çabalarına destek vermesinin olumlu sonuçlar doğuracağı kanaatine ulaşabiliriz.

Türkiye'de reklâm konusunu değer haline getiren çeşitli kurumlar var. Bunlar ölçüt belirlerken, sadece düzenleme getirmek hatta ceza vermekle de yetinmiyor, reklâm verenin, yayınlayanın ve izleyenin haklarını da savunuyorlar. Bakın bir sayalım; Reklâm Konseyi, Uluslararası Reklâmcılık Derneği (IAA), Reklâm Verenler Derneği (RVD), Reklâmcılar Derneği (RD), Türkiye Basın Reklâm Komisyonu, Televizyon Yayıncıları Derneği (TVYD), Reklâm Özdenetim Kurulu (RÖK), ve Reklâmcılık Vakfı (RV), Türkiye'de nesnesi reklâm olan örgütlenmelerden sadece bazıları. Elbette ülkemizde bu kadarına gerek yok. Ancak reklâmı konu edinmiş bir oluşum, gerek izler (/dinler/okur) kitle ve 'kitle iletişim araçları', gerekse reklâm verenler ve ajanslar tarafından bir kalite kontrolü ve ilerleme denetimcisi olmak ve diğer bir yandan da, reklâm yoluyla uygulanan manipülasyonlara engel olmak için, dengeleri sağlayabilir.

Örneğin, reklâmın kitle iletişim araçlarına asılı yaşamak yerine başat bir sektör olması için, içeriği konusunda söz sahibi ve kriter sahibi olması gerektiğini söylemek mümkün.

Bu sektör, başat olmak yerine, kitle iletişim araçlarına yama oldukça, yerelliğe yakın duracağına, uzaklaşacak, yerellikten uzaklaştıkça da Türkiye kanallarının reklâmları karşısındaki yenilgisi artacaktır.

En modern -bilinçaltı özümleme- budur.