Hayatı sev

"Pervam yok verdiğin elemden, her mihnet kabulüm, yeter ki gün eksilmesin penceremden."

Şimdilerde biraz yitik, biraz boynu bükük, eski şiirlerin.

Şairleri susmuş şiirler yerine, anlam karmaşası yaşayan yenilikler kol geziyor duygularda. Teknoloji çağı eski olana alternatif yenilik getirme yanında, güzellikleri de süpürüp bir kenara itmiş durumda. "Halikarnas Balıkçısı"nı bilmeyen koca koca insanlar, küçük küçük dünyalarda yaşıyorlar artık. Ahmet Kutsi, Sait Faik, Necip Fazıl gibi isimler bir anlam ifade etmiyor koca koca insanlar için. Anlamını yitirmiş nice değer gibi, kirlendikçe kirleniyor duygular.

*

Bir anekdottan ders alıyor insan bazen. Ehliyet sınavındaki gence, kendisini sınava alan sınav görevlisi soruyor:

"Yeşil ışıkta ne yapılır?"

Gencin verdiği cevap "geçilir" oluyor sadece.

Görevli bir vurgu yapmak istercesine, "sadece geçilir mi?" diye ekliyor.

Genç aynı cevabı verince görevli düzeltmek zorunda kalıyor:

"Yeşil ışıkta sadece geçilmez. İlerlemeden önce yavaşlayarak yolun diğer yanlarındaki araçlar kontrol edilir. Sonra geçilir."

*

Tıpkı büyümek, yaşamda yaş alarak ilerlemek ve yaşlanmak gibi... İnsanın hayatı da "yeşil ışık sönmeden yetişip geçeyim" gibi bir aceleyle ilerliyor. Durup beklemek, temkinli olmak gerekliliklerini hiçe sayışlar gibi, değerli olan her şey, duygular, detaylar, duyumlar, şiirler, şairler, yaşamı güzelleştiren aksesuarlar unutulup gidiyor. Yaşam, "gelişen" diye tabir ettiğimiz alternatiflerin peşi sıra hızla akıyor. Arabayla geçtiğimiz yollardan, ancak yürüyerek geçince, ne tür detaylar olduğunu daha net görebilme imkanı gibi yavaşlamalara ihtiyacımız varken biz, bir kırmızı ışık tadını daha kaçırıyoruz, her hız kazandığımızda.

*

Dilerseniz, yaşamın değerini anlatan girişteki şiirimizi bitirelim, şairi Cahit Sıtkı'yı saygıyla anarak.

"Ne doğan güne hükmüm geçer, ne halden anlayan bulunur; ah aklımdan ölümüm geçer; sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur. Ve gönül Tanrısına der ki: Pervam yok verdiğin elemden; her mihnet kabulüm, yeter ki, gün eksilmesin penceremden!"

Yaşamı böyle severek, yarınınızın, hep dünden güzel yaşanması dileğiyle.