Nasıl bakarsan öyle görürüsün

Günün birinde, bir köye gelen adam, köydeki en yaşlı bilgenin kim olduğunu sormuş.

Hayatını Sufisme adamış, yaşını başını almış, köyde, bilgisi ve davranışları ile öğretici ve en saygın kişinin kim olduğunu adama hemen ve kolaylıkla söylemişler.

Adam buna memnun olup hemen bu yaşlı ve tecrübeli Sufi’nin yanına, onu ziyarete gitmiş.

Sufi onu memnuniyetle ve hiç bekletmeden kabul edip, karınca kararınca adama ikramda bulunmuş, misafirperverlik göstermiş, gülümseyen yüzü ve sohbetindeki bilgelikle adamın içinin gülümsemesini sağlamış.

Ziyaretçi adam Sufi’ye bir soru sormak istediğini söylemiş ve Sufi’nin “Seve seve ve dilimin döndüğünce yanıtlarım. Bilemezsem de bilene kadar çalışırım” demesinin üzerine sorusunu sormuş.

“Değerli üstadım; ben buraya, sizin köyünüze taşınmak istiyorum. Ancak buradaki komşuluk ilişkilerini ve yaşayan insanları merak ediyorum. Bana buradaki insanlardan bahseder misiniz?” demiş. Sufi adama, “Bana geldiğin yerdeki insanların nasıl olduklarını anlatır mısın?” diye sorunca adam dert yanarak; “Ah, onlar soyguncuydu, yalancıydı, eşkıyaydı” diye cevap vermiş. Yaşlı Sufi, bu cevabın üzerine adamın sorusunu yanıtlamış: “Burada yaşayan insanlar da aynen senin oradaki insanlar gibidirler” demiş. Adam taşınmaktan vazgeçerek Sufi’yi selamlayıp köyden ayrılmış.

*

Kısa bir süre sonra bir başka adam, aynı şekilde Sufi’ye gelerek, yine bu köye taşınmak istediğini söyleyip Sufi’ye köy ahalisi ile ilgili aynı soruyu sormuş. Sufi ona da önceki adama sorduğu soruyu sorarak: “Senin oradaki insanlar nasıldı?” demiş. Ziyaretçi adam Sufi’nin sorusunu yanıtlamış: “Ah üstadım, onlar tanıdığım en nazik, en kibar, en merhametli, en sevgi dolu insanlardır. Onları çok özleyeceğim” demiş.

Sufi, adamın sorusunu bu cevap üzerine yanıtlamış ve demiş ki: “Burada yaşayan insanlar da aynen geldiğin yerdekiler gibidirler”.