Ne kadar derin bir söz!

“Her ne istersen sen osun” der Mevlana. Aslında öylesine olağanüstü bir cümledir ki bu! Anladıkça daha da derinden anlıyor insan. Bunu en iyi anlamak için etrafınızdaki bireyleri izleyin yeter.

İnsanlar ne istiyorlar? İnsanlar ne için mücadele veriyorlar? Maskelerinin arkasındaki gerçek talepleri nedir? Size yakınken akıllarından geçenler nelerdir?

Bu ve benzeri soruların cevabını az da olsa öğrendikçe o insanların neye dönüştüğünü ve aslında giderek isteklerine benzediklerini görürsünüz. Aşırı hırs, marka sevdası, çok para, fazla şey isteme, görgüsüzce alma...

Şimdi hepsini altalta koyun toplayın. Bakın bakalım bu özelliklerde kaç insan tanıyorsunuz? Bakın bakalım etrafınızda hakikaten istedikleri şeye dönüşmekte olan, istedikleri şeye benzeyen kaç insan tanıyorsunuz?

Mesele iyi şeyler istemek. Mesele hayırlı şeyler istemek. Çok olanı değil hak ettiğimizi istemek. Fazlasıyla değil ihtiyacımız olanla mutlu olmak. Bunun öğretisi aileden başlıyor. Kaybedilmiş onca nesilden sonra hiç olmazsa çocuklarınızı böyle yetiştirin.

Umut olsunlar bize.

İyiliğe dönüşsünler.

Sevgiye dönüşsünler...