İki gözüm Ahmet

"Yıldızları süpürürsün, farkında olmadan, 
Güneş kucağındadır, bilemezsin.
Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür, 
Ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın.
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın.
Uçar gider, koşsan da tutamazsın…” der William Shakespeare...

Hayatın uçup gidişini anlatmak için. Tıpkı Ahmet Kaya’nın yazı söylediği şarkı sözü gibi. 

Ne diyordu zamanı anlatmak için bakın:

“Bizi güllerin iklimi tüketti
Toprağı yaran filize vurulduk
O vahşi beyaz at alıp başını gitti
Bir yaz yağmuru gibi unutulduk”

*

İşte sanat, sinema, edebiyat bunun için var. Sadece bunu üretebilenin unutulmaması için değil. Anlattıklarının da hatırlatılması için.

Bir kaç yıl önce Kristal Gece romanını yazdım Şimdilerde yaklaşık 15 ünlü ismin seslendirdiği bir sesli kitap. Çoğunuz okumuş ya da dinlemiştir. 

Holokost’u anlatıyordum. Unutulmasın diye. Lambousa Krallığı kitabını yazdım unutulmasın bir kez daha hatırlansın diye ve dahası. Ya da birkaç belgesel anlatayım. Mesela sokakta oynanan çocuk oyunlarını konu alan “Rüzgar Gülü Belgeseli”. Yada Osmanlı Devleti'ne ait eserleri konu alan “Soy İzi Peşinde Belgeseli” ve benzer birçok çalışma.  

Hem sinema hem edebiyatın üretilme dürtülerinden birisidir unutturmamak.

Çünkü insanlar ve toplumlar unutmamalıdır. Her şeyi hep hatırlamalı, bilmeli ve hatırladıklarından daim BARIŞÇIL ve OLUMLAMALI sonuçlar çıkarmalıdır. Medeniyet ve insanlık iyiliği ancak böyle kucaklayabilir. 

“İki Gözüm Ahmet” filmi gibi. 

Çok emek var bu filmimizde. Çok uğraş, çok insan, çok fedakarlık.Üstelik temel dert bir dostu, türkü kardeşimiz Ahmet Kaya’yı ve barışa düşkünlüğünü anlatmak, unutturmamak, hatırlatmak. 

Gerçi neredeyse, bu kadar barışçıl bir insanın üzerinden savaş çıkaracaklardı ama efsane yönetmen sevgili dostum Gani Şavata mücadeleyi bırakmadı ve hukuk yolu ile kazandı. 

Zaman kısa.

Zaman tükenmekte. Bu tür kavgalarla barışçıl sanatı engellemek çok yazık. 

“Sığ yanlarımız oldu ara sıra
El yordamıyla dalarken hayata
Bir parça telaş bir parça ümittik
Hiç yetişemedik o vahşi ata” dediği gibi Ahmet Kaya’nın, hayata daha derin ve anlamlı bakmak gerek.

Ama herkes bunu yapamıyor!