Konuşmak ve susmak

Politikacı dediğin insan, bir defa söylemek için bin defa düşünen insan olmalıdır!

Politikacı dediğin insan , konuşmanın en güçlüsünü bilen ama en iyi susmayı da bilen insan olmalıdır!

Politikacı dediğin insan, ne demesi gerektiğini bildiği kadar ne dememesi gerektiğini de bilen insan olmalıdır.

Politikacı dediğin insan, diyeceğini nerede demesi gerektiğini ve nerede dememesi gerektiğini bilen insan olmalıdır.

*

Politikada konu aslında hep konuşma üzerine. Ama tehlike de konuşma üzerine. Dikkatinizi çektiyse yakın zamanlardakiler de dahil, dünyadaki bir çok seçimler ve hatta bizdekiler hep konuşulanlar üzerine şekillenen seçimler. Kaybedenlerin aldıkları en derin yaralar da yine konuştukları üzerinden alınmış.

“Yapısökümcü” bir yaklaşımla bakarsak görürüz ki, konuşmak susmayı işaret eden bir kavram.

Politika bu noktada, konuşmak kadar, susmayı bilmekle ilgili bir sanat bir bakıma.

Ama bizde öyle mi ya?!

Bizde; çıkacaksın halkın karşısına, klasik orta doğu halklarının tümünün etkileneceği kadar yüksek bir sesle, kendini bile aşan ifadelerle konuşacaksın ve sesini yükselterek en çok bağıranın kazanacağını sanacaksın! Ama bana geleceğimi anlatamayacaksın!

*

Dünyada bunlar kalmadı. Çok konuşmanın değil, doğru ve yerinde konuşmanın ve gerekli yerlerde de susmanın çağı artık, ‘enformasyon ve bilim’ çağı!

Arkaik politik söylem temsilcileri de bir bir düşüyor işte!

Taze örnek ise; İngiltere Başbakanı Gordon Brown.

İngiltere’deki iktidardaki İşçi Partisi’nin lideri Gordon Brown, ana muhalefetteki muhafazakarların genel başkanı David Cameron ve üçüncü büyük parti liberal demokratların temsilcisi Nick Clegg’le seçim için yarışırken, Başbakan Gordon Brown’un önceki gün yaptığı gafın sandıklara yansımasına kesin gözü ile bakılıyor.

Yaka mikrofonunun açık olduğunu unutan Gordon Brown önceki gün sokakta kendisiyle sohbet eden İşçi Partili emekli bir kadından ayrıldıktan sonra yanındaki yardımcısına “dar kafalı bir kadın” yorumunu yaptı.

Rochdale kentinde Gordon Brown ile sohbet eden Gillian Duffy, sadık bir İşçi Partili olduğunu anlattıktan sonra konuyu göçmenlere getirmiş ve Doğu Avrupa’dan İngiltere’ye çok fazla sayıda kişinin göç ettiğinden şikayetçi olmuştu.

Brown, Avrupa Birliği ülkeleri içinde işçi hareketinin İngiltere’den diğer ülkelere doğru da cereyan ettiğini söyleyerek, Gillian Duffy ile sohbetini gülerek dostane bir havada sona erdirip, ardından bu gafı yaptı. 

Şimdi seçmen “acaba politikacılar arkamızdan neler diyor?” diye soruyor!

*

Tam da burda devreye giriyor o şahane atasözümüz!

“Söz gümüşse  sükut altındır”

Çünkü susmak hakikaten bazen, konuşmaktan daha iyi sonuç verir...