Siyasal kriz derinleşirken...

Siyasal krizimiz gün geçtikçe derinleşirken, cevapsız kalan sorular da artıyor...

KKTC siyasi tarihinde hiç olmadık olaylara tanık oluyoruz...

Siyasette olanlar doğal olarak günlük yaşamımızı da etkiliyor...

Toplum pandeminin de etkisiyle ekonomik ve sosyal sorunlara odaklanırken, siyasetin de dibe vurşunu takip ediyor...

Cevapsız sorular da haliyle toplum nezdinde birikiyor...

Sorulara cevap alınamaması da karmaşıklığı ve ümitsizliği pekiştiriyor...

Son dönemde yaşananları anımsayalım...

Cumhurbaşkanlığı seçim sürecinde yaşananlar malum...

Ülkenin en köklü partilerinden Ulusal Birlik Partisi (UBP) kurultayını gerçekleştiremedi...

Kurultayda aday olan iki siyasi isim kurultaydan çekilerek, genel başkanlığın vekaletini Ersan Saner’e bıraktılar...

Ersan Saner ise yaklaşık 1 ay süren hükümet arayışları sonunda HP’den istifa eden milletvekilerinin de desteğiyle çok parçalı bir hükümet kurdu, kısacası Lego oyun setini andıran bir hükümet...

Hükümetin kurulmasının ardından, meclis başkanı seçiminde hükümetin büyük ortağı UBP’li vekillerin bir kısmı partilerinin gösterdiği adaya oy vermediler, sonra hiçbir şey olmamış gibi davranma halleri !

Hükümetin büyük ortağı UBP’nın milletvekili Meclis Ekonomi Maliye Bütçe ve Plan Komitesi Başkanı Sunat Atun ekonominin programsız bırakıldığından ve bu yüzden çöktüğünden bahsediyor..... Direksiyonun başında bulunan birisinin otobüsün çok kötü kullanıldığını otobüs yolcularına söylemesi gibi bir şey bu...

*

Pandemi süreci başlayalı 10 ay oldu, pandemiye ilişkin önlemler alınırken, ilgili önlemlere dair denetim sürecinin işlemediği de gözden kaçmıyor...

Temaslı takip sistemi ise tam bir felaket...

İnsanlar otel odalarında alı konuluyorlar..

Halbuki ev karantinası günümüz teknolojisiyle mümkündü...

Ancak bu süreçte de maalesef hükümet bazı kesimlere yeni bir sektör üretti...

Karantina sektörü...

Bu bağlamda da otellere ödemeler yapılıyor...

Küçük ve orta büyüklükteki işletmeler ise kapanıyorlar...

Pandemi sürecinde üretimi nasıl artırırız diye bir gaile de yok...

Toplum siyasal iktidarın politkaları neticesinde siyaset kurumuna az olan güvenini de yitiriyor...

Toplum ümitsizliğin yanı sıra küçük şeylerle yetinmek eğilimine giriyor...

Önce sağlık bakışı hakim, ancak kısa bir süre sonra ekonomik kriz, mali krize dönüşürse ve devlet ödemelerde sıkıntı yaşarsa toplumun da refleks geliştirmesi olası...

Kıbrıs Türk siyasi tarihinde bugüne kadar benzerlerini yaşamadığımız olgularla karşı karşıyayız...

Hükümetin seçim hükümeti olarak da icraat yapması olanaksız bir hal almış durumda...

Siyasal kriz derinleşiyor...

Krizden çıkışın yolu olarak seçim görülüyor, ancak bu seçim sistemi ve siyasal yapıyla seçimin de istikrar getirmesi çok zor...

Seçim yasasıyla ilgili düzenlemelerin mecliste gerçekleştirilmesini bazı çevreler engellemek istiyorlar...

Sebebi ise sadece ve sadece siyasal ihtirasları ve bu siyasal ihtiraslar neticesinde yarattıkları düzen...

Siyasal krizin derinleşmesi gemimizin su almaya devam etmesi anlamına geliyor..

Kısacası batıyoruz!