Muhalefet sonuç odaklı olmazsa

2026 Mali Yılı Bütçe çalışmaları tamamlandı.

Toplam 190 milyar 634 milyon 850 bin TL'lik 2026 bütçesi oy çokluğuyla kabul edildi.

Hükümet için bütçe önemlidir, planlama yapmak, kaynakları etkin kullanmayı programlamak, öncelikleri belirlemek, öngörüleri oluşturmak, en başta kamusal hizmetlerin finansmanını sağlamak, ekonomik hedefler koymak, kamu maliyesini disiplinli ve sürdürülebilir noktaya getirmek, gelecek için yol haritasını belirlemek.

Tabi ki tasarruf, disiplin, gelir kadar gider, adil vergi toplama, kamu kaynaklarının adaletli bir şekilde tüm kesimlere dağıtılmasını sağlama, sosyal yönden korunmaya muhtaç vatandaşlara karşı daha korumacı politikalar uygulama ve elbette şeffaf ve hesap verebilir bir yönetim mekanizmasını kurma.

Bütçe basit bir konu değil, ülkenin eğitim, sağlık, savunma, ulaşıma kadar, tüm kamu hizmetlerinin planlanmasını sağlar ve esasen halkın ekonomik gücünü gösterir, planlar, alım gücünü korur.

Alım gücü tüm toplumun sorunudur, sadece kamu çalışanları için geçerli bir sorun değildir bu.

Aynı marketten alışveriş yapan, aynı fiyattan, ekmek, süt, benzin, et alan, aynı sağlık imkânlarından faydalanan, aynı yolları kullanan ve aynı vergiyi, aynı parayı harcayan herkesin ortak sorunudur hayat pahalılığı.

Ekonomik olan bu sorun ortadadır ve birçok olumsuzluğun da tetikleyicisidir.

Meclis çok yoğun bir süreç yaşadı, her bütçe dönemi böyledir.

İktidar, bütçesini hazırlar, mecliste komite görüşür, oradan geçer ve yine meclis genel kurulunda tek tek görüşülür oylanır, en sonunda da genel kurulda bir bütün olarak oylanır ve süreç tamamlanır.

Muhalefet, eleştirir, mutlaka olumsuz oy verir, eksiklikleri anlatır ve sorgular.

Bu konu artık bir şekilden öte gitmiyor.

Şekilden öte veya şekilcilik.

Son bütçe maratonu yine öyle oldu, yine öyle yaşandı ve sonlandı.

Oysa yapılan her eylem, sonuç almaya odaklı olmalı.

Siyaset üretmiyor, çare yaratmıyor, söylemden öte gidemiyor.

Eleştiri noktası olan pek çok konu, iktidara gelene kadar eleştiriliyor, sonrasında yeni iktidarlarca normalleştiriliyor.

Yenilenme, reform, değiştirme ve siyasi bedel ödemeyi göze alma yerini mevcudu devam ettirmeye bırakıyor.

Bütçe görüşmelerinde pek çok konuşma ve eleştiri, boş yere uzatılıyor, boşu boşuna eskilere gidiliyor, kısa zamanda olması mümkün olmayan icraatlar hemen olabilirmiş gibi dile getiriliyor.

Mutlaka eleştirilecek, eksiklikler, yanlışlıklar bulunacak, uyarılar yapılacak ki yapıldı da, düzeltilmesi de sağlandı.

Ancak işin özü sonuçtur, bu eleştiriler, kolayca yapılacak gibi anlatılanlar, iktidara olduğu gibi muhalefete de sorumluluklar yükler.

Gündeme göre ortaya çıkan konuların arkası getirilmiyor, takip edilmiyor, sonuçlanması zorlanmıyor.

Çünkü söylenen ve aslında bir yerde vaat edilenler, gün gelecek iktidar olunursa, karşılarında olacak.

Siyaset sadece eleştirerek, sivil toplum örgütleri sadece toplanıp, slogan atarak, hiçbir şeyi değiştiremez.

Önemli olan toplumsal desteği kaybetmeden, yanında tutabilmek, gücünü oradan alabilmektir.

Bunun içinde, sonuç odaklı muhalefet etmektir mesele.

Yoksa sokakta, kahvede, sohbetlerde, sıradan insanlarda eleştiriyor, sitem ediyor, ama onların zorlama gücü, kitlesel bir harekete öncülük yapabilecek olanlar kadar değil.

Yine en başa dönüyorum, kritik zamanlarda, söylenen, yazılan çizilen, her ne varsa, orada kaldı ve unutuldu.

Sonuç odaklı olmayan hiçbir hareket, eleştirdiğinin yerine geçemez, geçse de bir farkı olmaz.