Çok güzel bir insan tanıdım

Uzun yıllardır biyografi yazıyorum. Çok insan tanıdım. Her yazdığım kişi ile ilgili, yazdıklarımdan çok yazmadıklarım oldu. Gizli bilgiler, yapılan ve ifşa edilmeyen iyilikler, yardımlar, aile içi olaylar, sırlar… En çok da Kıbrıslı Türklerin mücadele yıllarına ait özel ve gizli nitelikli bilgiler. 

Yazılmayanlardan kitap yapsam, herhalde yazılanlardan daha çok olur. Bu hassasiyetler benim için önemli. Kimi zaman söylenmese de, neyi yazacağımı bildiğimı gibi, artık neyi yazmayacağımı da biliyorum, anlıyorum. 

*

Her bir hayatı dinlediğimde, elimde defterim yazarak notlar alırım. Bir yandan da ses ya da görüntü kaydı alınır. Görüşmeler esnasında aldığım notlar, kişilerin anlattıklarından çok, bana hissettirdikleri oluyor. Neyi nasıl anlattıklarını not ediyorum. Çünkü mesele hayatı aktarırken hissetmek. Bunu en iyi, anlatanın anlatışından hissedersiniz.

Bu nedenle bazen, anlatan ağlar ben de aynı duygu ile ağlarım. Bazen ağlatan kahkahalarla güler ben de aynı duygu ile gülerim. Bazen birlikte kızarız, heyecanlanırız. Hatta bazen sessizce, öylece otururuz. 

Benim için her birinin derin anlamları vardır. 

Yazmak zor bir iş. On altı kitap, 63 senaryo ve yedi bine yaklaşan makaleden sonra bunu sanırım rahatlıkla söyleyebilirim:
Yazmak gerçekten zor iştir.

Gerçek bir hayat yazmak daha da zordur. 

O hayatın içine girmek ve orada yaşamak gibi bir süreç. Ancak her seferinde, özellikle duygusal anlamda, beni derinden sarsan olaylar da dinlesem, yazdığım biyografiler için hep "iyi ki yazmışım" diyorum. 

Dedim ya, çok insanı bu yolla çok derinden yaşadım. Son projemde de bu derinlik vardı.

Çok güzel bir insan tanıdım.

* 

Büyük başarılardan ve derin acılardan geçmiş; ömrünü ilkeleriyle ve ülkesini severek yaşamış, çok güzel bir insan. Hikayesi, acının ve mutluluğun her rengini içeren bir hikaye.

Kendisini 1998’den bu yana şahsen tanırdım. Ancak yıllar sonra, hayat hikayesini benim yazmamı istediğinde, onur duydum. Bir dönemin büyük bir ismi, yaşamı boyunca HER ŞEYE RAĞMEN yaşamında, iyilik ve hoşgörüyü hiç eksik etmemiş, ülkemin özel insanlarından birisiydi. 

Sonsuzluk yolculuğundan önce bana bu kitabın “son hayali” olduğunu söylemişti. Bu nedenle ruhunun huzur dolu olduğuna inanıyorum. Allah bu güzel insana nurunu esirgemesin. 

Hayatını kaleme alma onurunu bana verdiği için bu güzel insana, Rüstem Tatar’a teşekkür ederim. Her bir sözcüğümü, her bir anımı kendisine bütün kalbimle helal ederim. 

Bu gökkubbeden ne güzel bir insan geçti…